Хуши нағмаи мғнии ҳиҷозӣ

Ин нағма занад ба парда созӣ

Каз каъба чу бозгашти маҷнӯн

Бо шавқӣ аз ончӣ буд афзӯн

Маҳмил ба диёри Лайлии афканд

Сарришта васл ёфт пайванд

Омад шуд пеши сохт пеша

Ҷӯёни висол ӯ ҳамеша

Чун сар задӣ офтоби ховар

Дар роҳ талаб шудӣ ткоўр

Ойини вафои з сар гирифтӣ

Роҳ дар дӯст барграфтӣ

Ҷомии з май талаби лаболаб

Барадӣ бар дӯсти рӯз то шаб

Чун зулмати шаб илм кашидӣ

Худро ба ҳарим ғам кашидӣ

Дар кулбаи худ мақом кардӣ

Осоиши шаб ҳаром кардӣ

Ҳар чанд ки дӯстро надидӣ

Бо ӯ гуфтӣ ва зу шунидӣ

Чун икчндӣ бар ин баромад

Сад бори дил аз замини баромад

Он воқеа фош шуд дар афвоҳ

Гаштанди касони Лайлии огоҳ

Дар гуфтани ин фасонаи роз

Намоам забон кашиду ғаммоз

Машрӯҳ шуд ин ҳадиси дарҳам

Бо модари Лайлӣу падари ҳам

Як шаби зи камоли меҳрбонӣ

Дар гӯшаи хилватӣ ки доне

Фарзанди хуҷастаро нишонданд

Бар ваии зи сухан гуҳар фишонданд

К-эии мардуми чашму роҳати дил

Кам шӯи намаки ҷароҳати дил

Ҳар чанд ки чархи парда дор аст

Дар пардаи дарии ситеза кор аст

Кам дузи пардае зи оғоз

к охир накунад дариданаши соз

Ҳар шаб ки зи машки пардаи бандад

Аз пардаи дарии саҳари бихандад

Як гул ба ниқоб ғунча нанаҳуфт

Каз ҷунбиши бод субҳ нашикуфт

Як дона нашуд ба пардаи хок

Кон парда нагашт оқибати чок

Халқ аз туу Қайс ончӣ гӯйанд

Зон қисса на некии ту ҷӯянд

Зини гӯнаи ҳикояти парешон

Расвоӣ туаст қасди эшон

Бишунид сабои саҳари зи булбул

Овозаи пардаи дории гул

Бар вай нафасӣ дамид ва бигузашт

Он парда бар ӯ дарид ва бигузашт

Зон пеш ки ин сухан шавад фош

Уфтад смрӣ ба дасти авбош

Кӯтаҳ кун азон забони мардум

Бар дар варақи гумони мардум

Девор чу суст шуд зи як нам

Аз як ду нам дигар шавад хам

Гар рӯи ннмоидши зи меъмор

Пштиўонӣ шавад нигунсор

Оташ бинишон зи остона

Нобардаи илм ба сақфи хона

Чун шуъла ба сақф хона гирад

Сад ҳила агар кунӣ намирад

Бурдор зи Қайси омирии дил

Вази суҳбат ӯ умеди бугсал

Рафтани з дарат на рой Қайс аст

Ту каъбау Қайс бўқбис аст

Лекин ту макун барои ӯ кор

Аз паҳлавӣ худ бияфкан ин бор

Ёрӣ ки азу ба дил ғубор аст

Ёраш накунӣ лақаб ки бор аст

Мапаснд ба гардани худ ин бор

Бар доманати ин ғубор магузор

Дар стар ифоф бош мастур

Дигари мудҳиш ба хонаи дастур

Мастур ки рух наҳуфта бошад

Чун ғунча ношукуфта бошад

Осӯда буд ба тарафи гулзор

Расво нашавад ба кӯйу бозор

Ваон дам ки гшодчҳраҳ чун гул

Зад наъраи ишқу шавқи булбул

Аз торами гулбунаши шикастанд

Бо шохи гиёҳи дастаи бастанд

Гардониданд гирд ҳар кӯй

Бурданд ба ҳарзаи обаш аз рӯй

Ҳар чанд ки домани ту пок аст

Вази таънаи ҳосидат на бок аст

Олӯда ҳар гумон чаҳ бошӣ

Афтода ба ҳар забон чаҳ бошӣ

Онро ки зи дарди сар муъоф аст

Табъаши холии з инҳироф аст

Аз дарди сари ъсобаҳи растан

Беҳтар ки ба сари ъсобаҳ бастан

Лайлӣ мекард пандашони гӯш

Аз оташи Қайси синаи пари ҷӯш

Эшон бо Қайс бар сари ҷанг

Лайлӣ беҚайс бо дилии танг

Эшон бар Қайси носизогӯӣ

Лайлӣ ӯро ба ҷони дуои гӯй

Эшон бо Қайси обу озар

Лайлӣ бо ӯ чу шеру шукр

Эшон зи бурун ба пндгўиӣ

Лайлии зи дарун ба мҳрҷўиӣ

Чун рӯ ба диёри он дили афрӯз

Шуд Қайси равон ба расм ҳар рӯз

Афтод дўчор ӯ ъҷўзӣ

Ҳамчун хари пери пушти кўзӣ

Рӯе ки зи сахтӣу дуруштӣ

Шояд сифаташ ба снгпштӣ

Аз кашмакаши ҳаводиси даҳр

Фарқӣ чу кадуи зи мӯӣ бе баҳр

Холии сар ӯ зи зеби мъҷр

Ории тан ӯ з стар мезар

Вомондаи ду лаб вале на хандон

Чун фараҷи даҳони тиҳии зи зиндон

Чашмаш чу даҳон ба ҷузи яке на

Дар даҷолӣ ӯ шаккӣ на

Зон сӯрати зишту шакли ҳоил

Фолии бадаши аўФтод дар дил

Кони кас ки нахуст бинад ин рӯй

Охири зи хушӣ кеш расад буи

Бечора чу бо дили парешон

Шуд ҳамдами моҳи меҳри кишон

Он маи зи ҳадиси шаб хабар гуфт

Носозӣ модар ва падар гуфт

Гуфто бингар чаҳ пешам омад

Бар риши ҷигар чаҳ нешам омад

Аз ишқи ту доштами дилии неш

Шуд захми ҷудоӣат бар он риш

Аз икшбаҳи фурқати туами дил

Май сӯхт ба сони шамъи маҳфил

Акнӯн ки кашад ба моҳ ё сол

Ҳам худ ту бигӯ ки чун буд ҳол

Аз омадан ту сад балоем

Гар зонка расад ба тангноем

Зон май тарсам ки нописандӣ

Ногуҳ бирасонадат газандӣ

Маҷнӯн чу шунид ин сухан ро

Зад чоки зи дарди перҳан ро

Ҷонӣу дилии зи ғуссаи ҷӯшон

Баргашти бад-ӣни навои хурушон

К-эии дили пас аз ин сабур ме бош

Ваз ҳар чаҳ на сабр давр ме бош

Гар рад ту кард дӯст ғам нест

Он ради зи қабули ғайр кам нест

Ҳиҷрӣ ки буд марои дилбар

Васласту зи васл низ хуштар

Ҳар кас ки на бар ризои ҷонон

Дорад ҳаваси лақои ҷонон

Дар даъвӣ ишқ нест содиқ

Натавон лақабаши ниҳоди ошиқ

Ошиқ ки буд зи хеши руста

Бар худ дар орзӯ бибаста

Афтода ба хоки ноМуродӣ

Холии зи ғаму тиҳии зи шодӣ

Фориғи зи умеду эмин аз бим

Биниҳода сиррӣ ба хати таслим

Аз меҳнати рӯзгор бе ғам

Аз ҳар чаҳ расад зи ёри хуррам