Дурдонаи фуруши дарҷи ин дарҷ
Ин гавҳари ҳарфро кунад харҷ
Кон аз садафи шарафи маин дар
Ваон на садаф аз фурӯғ ӯ пар
Он бонӯии ҳиҷлаи никуӣ
Ваон бонии кохи хубрӯе
Он моҳи фалаки ҳисорӣ аз вай
Ваон пари мау хури иморӣ аз вай
Шамъи ҳарами бузургворӣ
Сайёраи бурҷи номадорӣ
Оҳӯии дмни ғизоли атлол
Парвини ақди ҳилоли халхол
Чун гавҳари силк дайгарӣ шуд
Ороиши тоҷ сарварӣ шуд
Яъне ҷуфти маӣ чу худ тоқ
Машҳур ба некуӣ дар офоқ
Пайвастаи зи кори худ хаҷал буд
Вази ошиқи хеши мунфаил буд
Тарсид ки он гумонаш уфтад
Вондри хотир чунонаш уфтад
Кӯи пушт ба дўстор худ кард
Ваон ҷуфт ба ихтиёр худ кард
Бо суҳбат вай гирифт ором
Вази лаби шукраши ниҳод дар ком
Бар ганҷи мурод даст додаш
Дар дасти калиди он ниҳодаш
Тадбир наёфт ғайри азин ҳеҷ
Кони қиссаи дарди печ дар печ
Дар таии саҳифаи мтўл
Чун зулфи сиёҳи худ мусалсал
Таҳрир кунад ба хӯни дида
Аз хома ҳар мижаи чакида
Унвони ҳамаи дарди ҳамчуи мазмун
Ирсол кунад ба сӯии маҷнӯн
Ин доъия чун ба хотир оварад
Он номаи синаи сӯзро кард
Оғоз ба номи эзади пок
Таскини даҳ бедилони ғамнок
Аз абрӯии некӯони камони соз
Вази ғамзаи хаданг фитна андоз
Рухсораи шоҳиди гули орой
Муштоқии ҷони булбули афзой
Дармон кун дарди дарднокон
Марҳам на риши синаи чокон
Аз барқи ҷамоли дайну дили сӯз
Вази субҳи висоли дидаи афрӯз
Дебочаи нома чун рақам зад
Аз сӯрати ҳоли хеш дам зад
Кини нома ки тоза достонӣаст
Аз длшдаҳ эй ба длстонист
Он монда ба кунҷи ноМуродӣ
Венаи рондаи фарс ба дашту водӣ
Он пой ба домани ғаромат
Вена рӯй ба кӯчаи маломат
Неи неи ғалатами з бе забонӣ
Пешаш ба сухан шукр фишонӣ
Яъне зи ман ба доми баста
Наздики ту эй зи доми ҷуста
эй рафтаи зи ҳамдамони сӯии дашт
Ҳамроҳи ту неи ҷузи оҳӯии дашт
Аз дард ту бошад оҳӯи огоҳ
Бошад зи се ҳарф ӯ ду ҳарфи оҳ
эй ҷустаи зи муҳаррамони худ давр
Аз тезтакят дар ҳасади гӯр
Кун тези сӯии ман ин так ва тоз
Дар гӯри ҳасад оташ андоз
эй ашк фишон ба ҳар гавазнӣ
Аз бори дили ту кӯҳи вазнӣ
Худро зини вазн агар раҳанд
Пайдо бошад казу чаҳ монад
эй зотлс ва хаз туро канора
Паҳлавии ту хуш ба хору хора
Аз мо карда канора чунӣ
Афтода ба хору хора чунӣ
Сар бо ки ҳаме наҳй ба болин
Ҳамхоби ке ба як ниҳолин
Бар маҳди шабат ки май наад гом
Вази шаҳди лабат ки мехӯрд ком
Бпсўдаҳ ба даст роҳатат кист
Марҳами бахш ҷароҳатат кист
Шабҳо кафи пои ту ки бинад
Хор аз кафи пои ту ки чӣанд
Хонат ки наад ба чошт ё шом
Ҳамхон ту кист ҷузи даду дом
Бо ин ҳама шукр кун ки борӣ
Набӯд чу миннат ба синаи борӣ
Борӣ чаҳ ки кӯҳҳои андӯҳ
Ҳар зарра азон ба ҷои сад кӯҳ
Панди падару ҷафои модар
Дарди сару моҷарои шавҳар
Рӯзону шубони ним замонӣ
Давр аз назари нигоҳбонӣ
Чун оҳи кашами назар ба роҳат
Гуяд ки барои кист оҳат
Вар гиря кунам зи доғи ҳурмон
Гуяд ки ба гиря нест фармон
Вази хонаи нуҳум чу пои берун
Гуяд ки з дар меЭй берун
Вар рӯй нуҳум ба чашмаи об
Гуяд ки зи чашма рӯй бартоб
Вар ҷой кунам ба арсаи дашт
Гуяд то кӣ чунин тавон гашт
Даврон чу гулам ба нози пурвирд
Вази хори ситеза ғунча ам кард
Шавҳар кардан на кори ман буд
Корӣ на ба ихтиёри ман буд
Аз модар ва аз падар шуд ин кор
Зишон ба дилам халид ин хор
Ҳар кас ки чу гули рухи ту дидаи сет
ё буии ту аз сабо шунида сет
Кӣ дида ба ҳар касе кунад боз
ё суҳбат ҳар хасӣ кунад соз
Ҳмхўобаҳи ман набӯдаи ҳаргиз
Сар бар сар ман насуда ҳаргиз
Неи даст ки гирад остинам
Неи пой ки биспурад заминам
Гашта зи ман хароби маҳҷӯр
Қонеъ ба нигоҳии он ҳам аз давр
Зини ғами рӯзаши шабии сети торик
Зини ранҷи таниш чу мӯии бояк
Вази кашмакаши ғамаши з ҳар сӯй
Наздик гусастанаст он мӯӣ
Он мӯаст ҳиҷобро баҳона
Хуши онкӣ бар уфтад аз миёна
Торўии ту бе ҳиҷоби байнам
Хуршеди ту бе саҳоби байнам
Нома ки шуд аз ҳиҷоби бунёд
Охир чу ба беҳиҷобӣ афтод
Зад хотами меҳри ахттомш
Аз ҳалқа мему ассаломаш
Печид чу дарҷи айши ошиқ
Аз дасти рафиқи номувофиқ
Бинвишт бар он зи чашми пурхӯн
Комрзодши худои бичўн
Каз кулбаи ғам ба кӯии ҳиҷрон
Дар шаҳри балои зи малики ҳурмон
Пурсади хабарии зи умри сирӣ
Бар шеваи ҷондҳии далерӣ
Ваон ҳарфи вафои бадви расонад
То ҳоли асири худ бидонад