Он пӯсту мағзи қиссааш нағз
Аз пӯсти чунин бурун диҳад мағз
Кони пӯсти шиноси мағзи дида
Аз пӯст ба мағзи он расида
Чун шуд ба диёри ёри наздик
Шуд кор бар ӯ чу мӯии борӣк
Неи рухсати пеши ёр рафтан
Неи сабр азон диёр рафтан
Аз қурби диёри шавқи афзуд
Вази васли ҳазор монеъаш буд
Саргашта дар он диёр май гашт
ВошФтаҳ ва беқарор май гашт
Ҳар кас ки дар он диёр дидӣ
ё дар роҳӣ ба ӯ раседӣ
Зу чораи кори хеши ҷустӣ
Дармони даруни риши ҷустӣ
Рӯзӣ май гашти гирди он дашт
Ногуҳи рамае з давр бигузашт
Шуд гирди рамаи абири ҷайбаш
Комади зи ъбирдони ғайбаш
Аз нури шубон чу лмъаҳи нур
наметофт фурӯғи Лайлӣ аз давр
Зонаи лмъаҳ чу ёфт равшаноӣ
Афрӯхт чароғи ошноӣ
Гуфт эй зи ту дар сияҳи гилӣмӣ
Равшан шудаи оташи климӣ
Ҳар кӯҳи зи мақдами ту таврӣ
Дар таври зи оташи ту нурӣ
эй водии эмин аз ту ин хок
Тарсони зи Асоати нили афлок
Ҳар ҷо ки з каф бияфканӣ чӯб
Бар маърака дадон фитад кӯб
Ҳар чанд ба сӯрати он ъсоиист
Дар дидаи хасми аждҳоиист
Брбўдаҳ ба дашт аз даду дом
Овози фалохани ту ором
Ҳар гуҳи сангӣ ба зӯри бозу
Дар каффа он кунӣ тарозу
Гург аз рамаи ?ути зи бими он санг
Афтони хезони ҷаҳд ба фарсанг
Вар зонка шӯй азон фалохан
Бар бурҷи фалаки арӯсаки афкан
Афтодаи зи тарси ларза бар шер
Худро зон бурҷи афканди зер
эй коса ту кашида хуоне
Парвардаи зи шери худ ҷаҳонӣ
Ҳар субҳи зи хониши ин куҳани пер
Бузғолау барраро диҳад шер
Бо ташнаи лабии манам асирӣ
Зин хон карам нахурда ширӣ
Бо ташнаи лабон чу чархи мстиз
Як ҷуръаи шер бар лабами рез
Ширӣ на ки тани бпрўронд
Ширӣ ки ғизо ба ҷони расонад
Яъне ки зи лутфу меҳрбонӣ
Раҳмӣ бинмо чунонкии доне
Бигушоӣ ба кӯй Лайлӣам дар
Дуздида ба сӯй Лайлӣам бар
То бӯ ки ба гӯша Эй нишинам
Пӯшидаи ҷамол ӯ бубинам
Аз ту ба қаллодаи сагами хуш
Чун саг ба қаллодаи худами каш
Бошад ки туфайлии сагонаш
Соем сари худ бар остонаш
ё кун зи сари вафои писандӣ
Хосам ба либоси гӯсфандӣ
Омад тани ман гусастаи ҷонӣ
Бепӯсту гӯшти устихонӣ
Зини гила ки ҷони фидои онам
Як пӯст бикаш дар устихонам
Шояд ба ҳарими арҷмандон
Ганҷам ба туфайли гӯсфандон
Чун гила ба он ҳарами даройад
Лайлии сӯии он назари кушояд
Ман низ ба он назари даройам
Пинҳони сӯй ӯ назари гушойам
Рӯеи байнам ки дар фироқаш
Дил сӯхтаам зи иштиёқаш
Ин гуфт ва чу соя бе худ афтод
Чун мурда ба хок марқад афтод
То моҳӣ ва моҳ кард азуи роҳ
Аз дидаи сиришки вази ҷигари оҳ
Болои сараш шубон нишаста
Чашмии гирёни дилии шикаста
Зон беҳӯшӣ чу бо худ омад
Вондўаҳ шуда яке сад омад
Бикшод шубони лаби тараҳҳум
Гуфт эй шуда дар ҳавои дили гум
Хуш бош ки вақти длнўозист
Вомшби шаби васл ва кор созӣаст
Оварад ба сӯй ӯ яке пӯст
Кин парда туаст то дар дӯст
Инро дар пӯшу шоду хандон
Май рақси миёни гўснФдон
Шояд комрўзи ҳамчу ҳар рӯз
Гирд рама гардад он дили афрӯз
Ҳоли ту дар он миён надонад
Вази каф ба ту роҳатии расонад
Мискини маҷнӯн чу пӯстро дид
Сӯии рамаи майл дӯст бишунид
Бархест фиканда пӯст дар бар
Барсохт зи дасти пои дигар
Пайвастаи дилии асир ғам дошт
Кандар раҳи ишқи пой кам дошт
Бо он пое ки дошт пайваст
Ҳар пой дигар каш омад аз даст
Бо он рамаи хами зи бори ғами пушт
Ҳам пои ҳамеи давиди ҳам пушт
намезад ба умеди дасту пое
То бӯ ки азон расад ба ҷое
намегуфт ба зери лаб ки ёрб
Ин халъати наврасидаи комшб
Аз нармии давлатам ба пушт аст
Бо он санҷоби бас дурушт аст
Гар қисса он расад ба қоқм
Дар худ кашад аз хиҷолаташи дам
Бо нармии он зи мӯи дуруштӣ
Иқрор кунад ба хорпуштӣ
Зин пӯст шудам чу нофаи мишкӣн
ӣнҷо чаҳ сагаст оҳӯии чин
Ан нест сазо ба қад ҳар кас
То ҷон дорам либосами ин бас
Аз шодии ин либос бар тан
Сад пӯст нишаст гӯшт бар ман
Зин пӯст шудам саодат андӯз
Дар пӯст ҳаме нагунҷам имрӯз
Бо худ буд андарин фасона
Коваради раҳи он шубон ба хона
Лайлӣ омад зи хонаи берун
Чун чордаҳи маи зи даври гардун
Гардани зи ҳиллии баланди овоз
Соқ аз халхоли нағмаи пардоз
Пар карда зи зулфи пари хаму тоб
Домони ҷаҳони зи анбари ноб
Кард аз рамаи ҷо ба як канора
Бикшод назари паии назора
Ҳар зинда ба навбат аз бузу мяш
Зон гилаи ҳамеи гузашташ аз пеш
Навбат чу ба он рамидаи афтода
Аз пӯст ба дӯст дида бикшод
Не сабр бимонад на қарораш
Ваз даст бирафт ихтиёраш
Бонгӣ зад ва бе хабари биФтод
Чун соя ба раҳгузари биФтод
Лайлӣ чу шунид бонг бишнохт
Кон кист назар ба сӯяши андохт
Афтода чаҳ дид пӯстии хушк
Пари хӯни ҷигараш чу нофаи машк
Ҳам ақли з даст дода ҳам ҳуш
Ҳам чашми зи кори мондаи ҳам гӯш
Болини зи канор хеш кардаш
Вази чеҳра ба гиряи шасти гардиш
Аз хуй ба гулоби атри пурвирд
Зон беҳӯшӣ ба ҳушаш оварад
Омад чу ба ҳуш ва дида бикшод
Пеши рух ӯ ба саҷда афтод
К-эии мардуми чашми чашми бозон
Ваии қиблаи нози прнёзон
эй гулбуни боғи сарбаландӣ
Ваии нури чароғи арҷмандӣ
эй арши барин туу замини ман
Ҳайҳот ки он ту бошӣ ин ман
Бовар накунам ман фитода
Кин бар сари ман туе ситода
Сари барда бар авҷи ломакони арш
Хошоки замин кеш сазад фарш
Домони ту дар кафам маҳол аст
Гар нғлтми имшаби ин хаёл аст
Мисатон ки ба шаби хаёли бенанд
Дар хоби ду сад маҳоли бенанд
Онҷо ки зи толеъам далел аст
Ин воқеаи ҳам азон қабил аст
Хобӣ ки дар ӯ рухи ту байнам
Бо ту ба фироқ дил нишинам
Бедории давлат манаст он
Бенаии чашм равшанаст он
Лайлӣ чу ниёзмандяш дид
Ваон нукта длнўоз бишунид
Гуфт эй шудаи миҳмонами имшаб
Осӯда ба туаст ҷонами имшаб
Ин пӯст буд зи дӯсти монеъ
Аз дӯсти шӯ ба пӯсти қонеъ
Аз гардан худ бияфкан ин пӯст
Бепӯст нишин чу мағз бо дӯст
То чанд сухани з парда гӯйем
Розии ду се пӯст карда гӯйем
Шаби равшан буду моҳи тобон
Меҳнат ба раҳи адами шитобон
То субҳ ба икдгр нишастанд
Як лаҳзаи лаб аз сухан набастанд
Сад қисса ба оҳ ва нола гуфтанд
Дарди дил чанд сола гуфтанд
Сад нукта ҳануз буд боқӣ
Зад мурғи таронаи фироқӣ
Субҳ аз дами гурги рояти афрошт
Саг хуфту хурӯси наъраи бардошт
Чун наъра ӯ самоъ карданд
Якдигарро видоъ карданд
Он ҷониби хаймаи қад сутун кард
Венаи дашти зи гиряи лола гаван кард
Инаст балии сипеҳрро кор
Каз баъди ҳазор ранҷу тимор
Гар хастаи дилии ҷигари фигорӣ
Ёбад раҳи васли пеши ёрӣ
Нокардаи нигоҳ дар Рахши тез
Дасташ гирад ки зуд бархез