Аз ҳар чаҳ суханварон бидонанд

Вази лавҳ суханварӣ бихонанд

Мақбултарин фасона ишқ аст

Матбӯътарин тарона ишқ аст

Зини роз чу парда боз кардам

Венаи турфаи тарона соз кардам

Шуд тӯтии табъи ман шкрхо

Аз қиссаи Юсуфу Зулайхо

Ҷуст аз калакам дар он шикаррез

Ширини суханони шукр омез

Дар олам азон фитод шурӣ

Дар хотири ошиқони сарварӣ

Сари чашмаи лутф буд лекин

Зон тишнагӣам нагашт сокин

Мурғи дили ман зи ҷои дигар

намехост занад навой дигар

Чун қуръа задам ба фоли маймун

Афтод ба шарҳи ҳоли маҷнӯн

Ҳар чанд ки пеши азин ду устод

Дар малики сухани баланди бунёд

Дар нуктаи варӣ забон кушоданд

Дод сухани андар он бидоданд

Аз ганҷа чу ганҷи он гуҳари рез

Вази ҳинд чу тӯтии ин шукри рез

Он мқръаҳи зан ба кӯси даъвӣ

Венаи ҷилваи даҳ арӯси маънӣ

Он кандаи зи назми нақш дар санг

Вена дода ба ҳасани санъаташи ранг

Он бардаи илм ба авҷи эъҷоз

Вена карда фусуни соҳирии соз

Ман ҳам камар аз қафо бибастам

Бар ноқа бодпо нишастам

Ҳар ҷо ки расед Рахши эшон

Аз хотири файзи бахши эшон

Ман низ ба фоқа ноқа ронадам

Худро ба ғуборашони расонадам

Гар мондаам аз шуморашони пас

Бар чеҳраи ман ғуборашони бас

Эксири вуҷӯдами он ғубор аст

Бар фарқи ниёзами он нисор аст

Неи неи ғарқам ба мавҷи қулзум

Аз хок чаро кунам таяммум

Аз чашмаи ҳиммат об ҷӯям

Ваз рӯй худ он ғубор шавем

Файёзи ҳамаи сурӯш ғайб аст

Дарюза ки не азуаст айб аст

Гавҳар чу тавон зи кон гирифтан

Сустӣ буд аз дукон гирифтан

Дар мушт манаст диҷлаи ҳқо

Ҳаққоба набоядам зи саққо

Ҷом аз кафи дасти хеш кардан

Об аз нами ҷӯии хеш хӯрдан

Ба зонка хурӣ ба косаи зар

Аз ҳавзаи соқёни дигар

Дар лаҷа файз нест имсок

Лекин қаҳтаст хотири пок

Бастаи сети даҳони чашмаро санг

Чун об кунад ба ҷӯшаши оҳанг

Сарчашма кунам зи санги холӣ

То сар кашад об бар ҳаволӣ

Ҳар сӯи ҷӯии зи оби ронам

Ҳам худ хӯрам об ва ҳам хўронм

Созами зи сурӯши ғайби соқӣ

Дарюза кунам шароби боқӣ