Дар Мадинаи олимӣ буд омил ва дар ҷамеъи улӯми динии комил , рӯзии гузариш бар дор нхосин афтод канизакӣ дид мғниаҳ ки ба ҳасани савти ғайрати ноҳид буд ва ба ҷамоли сӯрати ҳайрати хуршед , шефтаи ҷамолу фирефтаи зулфу хол ӯ шуд .
Аз самоъи Ганаяш рахт ҳастӣ ба саҳрои нестии барад ва ба истимоъи навояш аз мзиқи бхрдии роҳи Фсҳти сарои бихўдии супурд .
Хӯбӣ рӯйу хӯбии овоз
Май барад ҳар яке ба танҳо дил
Чун шавад ҳар ду ҷамъ дар якҷоӣ
Кор соҳибдилон шавад мушкил
Либос доноӣ бияфканад ва пилос расвои пӯшеду хлиъи алъзор дар кӯйу бозор Мадина мегардид . Дӯстон бар маломат ӯ бархестанд аммо ҳеҷ суд надошт , забони ҳолаш ба ин калимаи мутакаллим буд ва ба ин таронаи мтрнм .
Зини гӯна ки ҷилваи он диловез кунад
Ошиқи зи бало чигуна парҳез кунад
Бодаст маломати касон дар гӯшам
Лекини бодӣ ки оташам тез кунад
Ин қиссаро ба Абдуллоҳи ҷаъфари разии аллоҳи анҳу боз гуфтанд соҳиби канизакро талабед ва ба чиҳил ҳазор дирами канизакро бихаред ва бифармуд то ба ҳамон савт ки он олам ба самоъи он гирифтор шуда буд тғнӣ кард .
Пурсед ки инро аз ки омӯхтае ? гуфт : аз фалони мғниаҳ ӯро низ талаб дошт , баъд аз он он оламро бихонад ва гуфт : май хоҳӣ ки он савтро ки шефтаи он шудае аз устоди он канизак бишинавӣ ? гуфт : балӣ .
Он мғниаҳро фармуд то ба он тғнӣ кард . Олами бихўди биФтоди чунонкӣ тасаввур карданд магар ки бамурд . Абдуллоҳ ҷаъфар гуфт : дидед ки мо ба куштани ин мард дар гуноҳ афтодем . Баъд аз он бифармуд ки об бар рӯй ӯ заданд , ба худ боз омад .
Бо вай гуфт : мо надониста будем ки ту дар ишқи он канизаки бад-ӣни мартаба расида бошӣ ? гуфт : валлоҳи ончӣ пинҳонаст беш аз онаст ки ошкор шуд пурсед ки май хоҳӣ ки ин савтро аз он канизак бишинавӣ ?
Гуфт : дидӣ ки чун онро аз дайгарӣ шунидам ки ошиқ ӯ нестам бар ман чаҳ гузашт ? ҳоли ман чигуна шавад агар онро аз лабу даҳони маъшуқа худ бишинавам ! пурсед ки агар вайро бинӣ бишносӣ ? бигирист ва гуфт :
Гуфтӣ ки шиносӣ ки ки барад аз ту дилу дайн ?
Валлоҳ ки дар офоқи ҷуз ӯро нашиносам
Бифармуд то канизакро берун овараданду таслим вай карданд , ва гуфт : мари тўрости ин валлоҳ ки дар ваии ҷуз ба гӯшаи чашм нигоҳ накардаам он олам дар дасту пои Абдуллоҳ ҷаъфар афтод ва гуфт :
Обами зи карам ба рӯй кор оварадӣ
Вази мавҷи фироқам ба канор оварадӣ
Сабрам ба дили зи ғам фигор оварадӣ
Хобам ба ду чашм ашкбор оварадӣ
Пас дасти канизакро бигирифт ва ба хонаи худ равон шуд . Абдуллоҳи ғуломиро фармуд ки чиҳил ҳазор дирам дигар бигиру ҳамроҳи эшон бабр то ба ҷиҳати фикри маишати ғуборӣ бар хотир эшон нанишинад ва ба фароғати хотир аз якдигар таматтуъ тавонанд гирифт .