Ошиқӣ ки аз даҳшати ҳабиби дилтанг буд ва аз ваҳшати рақиби пой дар санг , орзӯ май барад ки кӣ бошад ки он сода рӯй риш бароварда бошаду пиндори ҳасан аз сар берун карда то бетҳошӣ дар хизмат ӯ тавонам буд ва бетакаллуф аз суҳбат ӯ тавонам осуд .
Шунӯдам ки чун мӯӣ аз рӯй ӯ баромаду тозагии ҷамоли он писар ба сар омад ӯ низ чун дигарон аз роҳи таманноӣ ӯ бинишасту дида аз тамошоӣ ӯ барбаст . Бо вай гуфтанд : ин хилоф онаст ки мегуфтӣ . Гуфт : ман чаҳ донистам ки ин сайд ба ҳўиӣ бихоҳад гурехт ва ин қайд ба мӯе бихоҳад гусехт .
Дар луғат хондаам ки риш пар аст
Пеши донишвари луғати пардоз
Лекини он пар казу ба вкри адам
намекунад мурғи некуии парвоз
Равнақи ҳасани ту рафтаи сет эй писар
Аз ниҳоли хушки сарсабзии мҷўӣ
Хати сабзат бо сиёҳӣ тира шуд
Ҳарфи пиндори ҷамол аз дил бишӯй
Як ду мӯят каз занхдони срздаҳ
Карда яксонат ба перони ду мӯӣ