Муддаӣии худро ба сӯрат улувваён ороста ва ба даъвии он нисбати олии бархеста ,
Дар даъвии ваии аён на аз сидқи фурӯғ
Ҳам дӯши зи гесувони гувоҳони дурӯғ
Бар соҳибдилӣ даромад , аз ҷой биҷусту вайро бар садри нишонд ва дар саф нъол нишаст . Ҳар чаҳ талаб дошт зиёдат аз он ато кард ва дар вақти хурӯҷаши адаби мшоиъаҳ ба ҷой оварад . Асҳоб гуфтанд : мо ин шахсро мешиносем , нисбати вай аз ин нисбат даврасту даъвии вай дар ин сӯрати кизбу зӯр , на падарашро аз ин хонадон бӯеаст на модарашро дар ин хониводаи рӯе ,
Модараши шҳргрд ва хона гадост
Падараши деги банду дӯки тарош
Он яке аз қабӣлаи арзол
Вена дигар аз тавилаи авбош
Соҳибдил гуфт : ончӣ мо кардем на лоиқи содиқони ин хониводааст балки фарохури муддаӣон аз роҳ афтодааст !
Ҳаркаси зи хонадони набувват насиб ёфт
Таъзим ӯ вазифа ҳар бенасиб нест
Ҳаст ӯ ғариби даҳр ба роҳи муҳаббаташ
Гар молу малик ва ҷоҳ бибозӣ ғариб нест