Беморӣ бар шарафи мӯат буд абхрӣ ки аз даҳонаш буи нохуш меомад бар болинаш нишаста буд , сар ба наздики вай май бараду талқин шаҳодат мекард ва бар рӯй вай нафас мезад . Ҳарчанд бемор рӯй худ метофт ваии алҳоҳ бештар мекарду сари наздиктар вай май барад .

Чун кор бар бемор танг омад гуфт : эй азиз ! майгузорӣ ки ман хушу покизаи бимирам ё май хоҳӣ ки марги маро ба ҳарчӣ аз он нопоктараст бёлоиӣ ? !