Мъзӣ - раҳмаи аллоҳи таъолӣ , вай дар замони давлати мъзи алднёу аддӣни санҷари бен маликшоҳ буд ва аз маддоҳон ӯсту мъзии нисбат ба ӯст .
Ва ончӣ ӯро дар замони вай аз улувва шаъну рифъати дараҷа муяссар шуд кам шоириро муяссар шуда ва гӯйанд ки се кас аз шуъаро дар се давлати иқболҳо диданд ва қабулҳо ёфтанд ки кас наёфт : рӯдакӣ дар аҳди сомониёну унсурӣ дар давлати Маҳмӯдёну мъзӣ дар давлати санҷарён .
Ва сабаби вафоти ваии он буд ки рӯзии султон аз даруни харгоҳи тир май андохт ва ӯ беруни харгоҳи истода буд , ногоҳ тирӣ хато шуд ва бар вай омад , биФтоду мард ва аз ҷумлаи суханон вайаст ин чанд байт :
Тонигор ман зи сунбул бар самани парчини ниҳод
Доғи ҳасрат бар дили сӯратгарони чини ниҳод
Ҳар дилӣ каз саркашӣ наниҳод сар бар ҳеҷ хат
Зери зулф ӯ кунун сар бар хати мишкӣни ниҳод
Ман ғуломи он хати мишкӣн ки гӯйии мӯрча
Пой машк олуд бар барги гули насрини ниҳод
Ва ин чанд байти дигар аз қасидае ки бар услуби шуъарои тозӣ забон гуфта :
эй сорибон манзил макун ҷуз дар диёри ёри ман
То як замон зорӣ кунам бар рубъу атлолу дмн
Рубъ аз дилами пар хӯн кунам атлолро Ҷайҳун кунам
Хоки дмн гулгун кунам аз оби чашми хештан
Аз рӯй ёри харгаҳии айвон наме байнами тиҳӣ
Вази қади он сарви сеӣ холӣ наме байнами чаман
Ҷое ки буд он длстон дар бӯстон бо дӯстон
Шуд гургу рӯбаҳро макон шуд кўФу кргсро ватан