Адиби собири тирмизӣ - раҳмаи аллоҳи алайҳ , ваии шоирии фасеҳу фозилӣ лбиб бӯдау ашъори вайро латофатии комилу малоҳатии тамом ҳосиласт ,у аФозл ба тақаддум вай мӯътарифанд чунон ки анварии вайро бар худ тарҷеҳи ниҳодаи онҷо ки дар қитъае теъдоди камолот худ мекунад ва дар он мегуяд :
Ин ҳама бигзор бо шеъри муҷарради омадам
Чун сенае ҳастам охиргар на ҳамчун собирам
Ва аз ҷумлаи суханон вайаст ин чанд байт :
эй рӯй ту чун хулду лаби ту чу слсбил
Бар хулду слсбили ту ҷону дилами сиблат
Дар тоъати ҳавоӣ ту омад дилам аз онк
Аз тоъат аст ёфтан хулду слсбил
Ноҳиди пеши талъати ту кӣ диҳад фурӯғ
Хуршед назд хизмати ту кӣ буд ҷамил
Бағдоди ҳасану Мисри ҷамолӣу чашми ман
Бағдодро чу диҷла буд Мисрро чу нил
Аз бори ранҷи ҳиҷри ту қадам шудаи камон
Вази захми дасти ишқи ту хадам шуда чу нил
Ва аз ҷумлаи ашъор вайаст ин қитъа :
Дуот эй писари олат давлат аст
Бадви давлати тундро ром кун
Чу хоҳӣ ки давлат кунӣ аз дуот
Алифро зи пайванд то лоам кун