Хоқонии ҳақоиқии ширвонӣ - раҳмаи аллоҳи таъолӣ , вайро ба сабаби камолӣ ки дар саноат шеър дошта ҳисони алъҷм лақаб кардаанд аз ҳамаи шуъаро дар услуби сухан мумтозаст ва дар он шеваи ғариб беанбоз дар мавоъизу ҳукми тариқаи ҳакими сенае супурдааст ва дар он гӯии мсобқт аз ақрони барда ва дар қитъае бар ваҷҳ мафохират мегуяд :
Шоири мубдиъ манам хон маъонӣ марост
Реза хур хон ман унсурӣу рӯдакӣ
Зинда чу нафаси ҳакими номи ман аз тозагӣ
Гашта чу моли Карими ҳирси ман аз андакӣ
Ва ршидолдини втўот дар мадҳ вай гуфтааст :
эй сипеҳри қадарро хуршеду моҳ
Ваии сарири фазлро дастуру шоҳ
Афзали аддӣни бўолФзоили баҳри фазл
Файласуф дайн физой куфри коҳ
Ва аз мақтаот вайаст ин ду байт :
Бас кун аз савдои хубони доштани хоқонё
Каз сари савдои хирадро дар сар ояд хирагӣ
Сӯрати хубон ба маънӣ чун бибинӣ оина аст
Каз буруни сӯ равшанӣ дорад даруни сӯи тирагӣ
Ва вайро маснавӣаст тӯҳфаи алъроқини ном ва ин чанд байт аз мФттҳ онаст :
Моием назорагони ғамнок
Зини ҳуққаи сабзу муҳраи хок
Кини ҳуққау муҳра то ба ҷойанд
Сркисаҳ умр ме гушойанд
Венаи турфа ки бар бисоти фармон
Муҳра з манасту ҳуққаи гардон
Худ булъаҷабон саҳар коранд
Гуҳи қоқму гоҳи қндзи оранд
Вақтаст ки вақт дар сроид
Сайлоби адам ба сари даройад
Вақтаст ки ин чаҳор ҳмол
Бунаанд мҳФаҳи мау сол
Вақтаст ки мураккабони анҷум
Ҳам наъл бияфкананд ҳам сам