То бар варақ гул задӣ аз машки рақам ҳо

Дар васф ту бишикаст сари ҷумлаи қалам ҳо

Ҳаргизи дили ман бе ту ҷудо аз алмӣ нест

эй қоидаи лутфи ту таскини ?илам ҳо

Дар лашкари ишқи ту асирон ҳама гирданд

Вази оташи дилҳост дар он гирди илм ҳо

Навъе дигар омад зи карам ҳар ситами ту

Бо хаста дилон мекунӣ анвоъи карам ҳо

Зини пеши ғами ҷумла батон бар дили ман буд

Озод шудам бо ғами ту аз ҳамаи ғам ҳо

Теғи ситамати гӯнаи зи хӯн дгарон ёфт

Бар ошиқи худ то кӣ азингўнаҳи ситам ҳо

Соҳиби назарон рӯй ниҳоданд ба ҷомӣ

Зон рӯз ки дар роҳ ту шуд хоки қадам ҳо