Он лолаи рух ки бошад аз доғи мо фироқаш

Аз дида рафт лекин бар сина монад доғаш

Сарвӣ ба тозагӣ буд аз боғи лутфи руста

Зад сайли қаҳр мавҷӣ кунад аз ҳарими боғаш

Хуррами гулӣ ба бустони бушковати баъди умрӣ

Нодидаи сайри булбул тороҷ кард зоғаш

Онро ки ин шмомаҳ даврон рибоед аз каф

Мушкил ки ҳеҷ атрӣ мишкӣн кунад димоғаш

Зон гумшуда надонам бо ман нишон ки гуяд

Ҷое нарафт каз кас кардан тавон суроғаш

Дилро раҳ бурун шуд кӣ бошад аз шаби ғам

Каз бод бениёзӣ бенур шуд чароғаш

Аинсон ки шуғл ҳиҷрон шуд ранҷи бахши ҷомӣ

Кӣ хоб роҳат ояд бар бистари фироқаш