Ман ғоибонаи ошиқи он рӯй маҳвашам

Бе миннати назар ба хаёлии азуи хушам

Шуд шавқи ту фузун ба тамошои сарву гул

Боло гирифт азин хасу хошоки оташам

Ғаш мекунам ба ёди лаби лаъли дилкашат

Аз ҷом давр менарасад бода бе ғашам

Васлат ба ҳеҷ нақш муяссар нашуд маро

Сад бори чеҳра гарчи ба хӯн шуд мунаққашам

Чашми амл ба чашмаи кавсар чаро нуҳум

Аз ҷом ним хӯрд тугар ҷуръае чашм

Ҷомии зи зару гавҳар агар ҷайби ман тиҳии сет

Ҳошо ки фикр биҳдаҳ дорад мушаввашам

Ин баси маро ки шуд садаф дар шоҳвор

Гӯши замона аз гуҳари назми дилкашам