Ин на қасраст ҳамоно ки биҳишт дигар аст

Ки кушода ба рухи аҳли сафо ҳашт дарост

Ҷой он дорад агар ҳашт биҳишташ хонанд

Чун з ҳар нақш даров ҳўрўшии ҷилва гар аст

Тобаи дониши паии назораи он ҳўрўшон

Ҳамаи тани чашм шудаи байн ки чаҳ соҳибназар аст

Ҳарчӣ бар сафҳа андеша кашад калаки хаёл

Нақшҳои дарави девораш азон хубтар аст

Ҳеҷ нақшӣ ба дили аҳл ҳунар нагузашта сет

Ки даронҷо на рақам карда калак ҳунар аст

Ҳасани маънӣ ки ниҳон буд пас пардаи ғайб

Ба зуҳӯри омада дар вай ба либос сувар аст

Шамсаҳои зар ӯ баҳри муқӣми ҳарамаш

Ҳаряк аз баҳри ҳаводис шудаи заррин сипар аст

Чаҳ аҷаб бошад азин турфаи дарахтон ки дар ӯст

Ки чу боғи Ирами имрӯз ба олам смр аст

Ҳар дарахтӣ ки ба девори ваии афрохтаи сар

Ба ҳавояш зада мурғи дили бинанда пар аст

Шакли миҳробӣ ҳар тоқ ки бастанд дар ӯ

Аз паии тоъати шаҳи қибла ҳар тоҷўр аст

Комёбӣ ки чу дар базм тараб биншинад

Лоиқи замзамаи мутрибаши ин шеъртар аст

То зи лаъли лаби ту соғари зари баҳра вар аст

Моҳи нави ғарқа азон рашк ба хӯн ҷигар аст

То кушодии камар эй шамъи шукри лаби зи қсб

Як камари бастаи паии хизмати ту нешикар аст

Кафши ту тоҷи серуми бод ки ин афсари ҷоҳ

Барсар тахт нишинон на кам аз тоҷ зар аст

Нест ҷузи тўФи диёрати ғараз аз каъбаи маро

Боиси сайри ҳамаи каъбаи равони ин сафар аст

Сифати дӯзахи сӯзон ки зи воъизи шинавӣ

Зотши шавқи ту дар синаи ман як шарар аст

Шаби даврии зи рахтро саҳар ояд рӯзӣ

Гар дуои саҳар ва ёрб шабро асар аст

Дод ҷони ташнаи ҷигар бе лаби лаълати ҷомӣ

Гарчи мустағриқи алтофи шаҳи баҳр вбр аст

Шоҳи ҷами мартабаи ёқӯб ки аз халқи ҳасан

Қоф то қофи ҷаҳони вориси малик падар аст

Шаҳриёрӣ ки паии хизмат ӯ чархи фалак

Бастаи ҷавзои сифат аз даври муъаддил камар аст

Саҳм тираш фиканд чун шавад аз шасти ҷудо

Чин дар абрӯии сипаргар ба мисли моҳ ва хур аст

Сӯрати пастии афлок буд бо қадараш

Инки бинӣ ки замини зеру фалак бар зибр аст

Кафши ани лаҷа ҷӯадаст ки бо бахшиши он

Ҳафт дарё ки шунидӣ ба мисли як шимур аст

Ташти зари як танаи хур май барад аз шарқ ба ғарб

Бас ки аз хавфи ваии атрофи ҷаҳон бехатар аст

Рмҳши он тозаи нҳолист ки аз хӯни аду

Чун хӯрд оби ҳалокаш бару маргаш самар аст

Рӯбаҳ ҳар малик ки оранди сипаҳдоронаш

Рақами рояташони ояти фатҳ ва зафар аст

Ҳаргиз аз баради яқини дафъи аташи натавонад

Хасми ҷоҳаш ки ҷигари ташнаи бўк ва магар аст

Хсрўо нест туро ҳоҷати хиромўзӣ

Чун ба ҳар хайри туро нури хирад роҳбар аст

Ин иморат ки дарин манзил дилкаш кардӣ

Бо иморатгарии адли тўбс мухтасар аст

Адл кун адл ки меъмории адл ту кунад

Сад ҳар рахнаи зулмӣ ки ба офоқ дарост

То дарин коргаҳи буқаламун ҳарчӣ қалам

намекунад сабти ҳамаи ҳукми қазо ва қадар аст

Бар ту аз ҳукми қазои боди мусаҷҷали шабу рӯз

Анқдри адл ки андозаи табъ башар аст