Моҳӣ чу рахт фалак надорад

Қурси ма ӯ намак надорад

Лутфӣ ки ту дар сиришти дорӣ

Инсон чаҳ буд малик надорад

Холӣ ба рахт бизан ки бе хол

Чашмӣаст ки мардумак надорад

Аз бода буд нФўри зоҳид

Қалби орзӯӣ маҳак надорад

Ҳаркаси даҳан ту дид хандон

Дар қисмати нуқта шак надорад

Шаб бе ту маро ба зери паҳлу

Гули ҷузи хулаш хск надорад

Ҷомӣ ки ҳазор хоб донад

Ҷузи ту сари ҳеҷ як надорад