эй танати сим ва бару соиду бозуи ҳамаи сим

Чун зар аз муфлисӣ аз сими туами дил ба ду ним

Дуздӣ аз ман тани худ чун гузарами паҳлуят

Ман чунин муфлис ва аз ман ту ҳамеи дуздии сим

Ҳаст бе соиди симини туами бими ҳалок

Дасти даҳ то ки бурун оем азин вартаи бим

Бо саги кӯй туам ҳаст қадӣмии аҳдӣ

Ҳоши ллаҳ ки фаромӯш кунам аҳди қадим

Чашм наргис шавад аз хосияти он бино

Буии пероҳани худгар диҳӣ эй гул ба насим

Ту ба шаҳри худу зи овозаи ҳасанат шуда анд

Халқии овораи з ҳар шаҳр ва ба шаҳри ту муқӣм

Ҷони ҷомӣ ба лабати майл табиӣ дорад

Ба шукри хандаи дро то кунад онро таслим