эй тарк нозанин башикан гӯшаи кулоҳ

Ошӯби ҷони шоҳи шӯу фитнаи сипоҳ

Дарюзаи ҷамоли кунон аз ту рӯзу шаб

Гирданд гирди хонаи ту офтобу моҳ

Теғат кашида сад алифу захми тири ту

Ҳарҷо чу ду раҳе ба дарун кардааст роҳ

Лўҳисти гўиёи тани ман каз ғамат бар ӯ

Сар то ба понўштаҳ шудаи сети оҳи оҳи оҳ

Хоҳам зи заъф тан шавам аз дидаҳо ниҳон

Аз бас ки коҳишам диҳад ин ишқи кӯҳи коҳ

То дар раҳи сипоҳи ту пинҳон боистам

Эмини зи човашон ба ҷамолат кунам нигоҳ

То шуд ба даври лаъли ту маъмури майкада

Ҷомӣ на майл мадриса дорад на хонақоҳ