Моҳӣ ки хост дар шаҳр аз рафтанаши қиёмат

Шукри худо ки омад боз аз сафари саломат

Ман шоҳи тахти ишқами тоҷи шараф ба фарқам

Сангӣ ки бар сар ман меояд аз маломат

Ишқами надим ҷон шуд беишқ агар зи ҷонам

Рӯзии дамии баромад , дорам бар он надомат

Бррғми шайхи шаҳрами пер Муғон диҳад май

Пеши ман ин карам ҳаст афзӯни зи сад каромат

Гар васф гул нивисам ё ҳол сарв гӯям

Инҳо ҳамаи кноит зон оризасту қомат

Чашмам кунад назораи он рӯ ва дил шавад хӯн

Он мекунад ҷиноят вена мекашад ғаромат

Ҷомӣ ба азми каъба дигар набаст маҳмил

То шуд ҳарими дайраши сарманзили иқомат