Бархон лоҷуварди дарин турфаи хонақоҳ

Аз баҳри шому чошт ду қурсанд меҳру моҳ

Баҳри қудуми содиру вориди алии алдўом

Аз дар ниҳодаи панҷарааш чашмҳо ба роҳ

Бар рӯй зоирони зи карами тоқҳош ро

Абрӯи кушодаи пушти тавозуъ буд ду тоа

Ҷое кашид гунбад ӯ сиркаи сохт чарх

Аз гӯии зарнигори хӯриши ткмаҳи кулоҳ

Қоим ба ҷойгоҳ хушаст ин баннои хайр

Хайрии чунин набӯдаи ҳҳонро ба ҷойгоҳ

Зинсон ки об лутф чакад зобри сақф ӯ

Аз сангфараш ӯ чаҳ аҷабгар дамади гиёҳ

Рӯй бурун ӯу даруни ҳам чу бенгарӣ

Чун рӯй дӯстонаст фараҳбахшу ғуссаи коҳ

Ҳар шоми чархи азрақи як чашми кўзи пушт

Косаи тиҳӣ ба матбах ӯ мекунад нигоҳ

Нўхиз шоҳидӣаст ки дорад ба фарқи сар

Печони зи дӯди матбахи худ кокули сиёҳ

Тавфиқи ҳақи паноҳ карӣмӣ сазад ки ёфт

Аз баҳр бе паноҳони тавфиқи ин паноҳ

Бошад дуои давлат ӯ вирди содиқон

Бар сидқи ин ҳадис буд субҳдами гувоҳ

Бодои чунон баланд ки дар чашми ҳимматаш

Ояд ҳақири маснади ъзўи сарири ҷоҳ