Чаҳ лутф буд ки ширини шамоил ман кард

Ки шаби нузули каромат ба манзил ман кард

Дуои аҳл сафо карда ҳрзи бозуии хеш

Нишасту соиди симини ҳамоил ман кард

Ниҳод бар дили ман дасту роҳат аз ҳар сӯ

зи дастёрӣ ӯ рӯй бо дил ман кард

Ҳзормшклм аз дарди ишқ дар дил буд

Ба як ду нуктаи лабаши ҳали мушкил ман кард

Чу шамъи маҳфил ман шуд Рахш чу парвона

эй сидра нишин тўФи маҳфил ман кард

Маро ба риндӣу мастӣ ки таъна зад зоҳид

На таъна буд ки шарҳи фазойил ман кард

Шудам қтил чу ҷомӣу баҳра манд мабод

зи умр ҳар ки на таҳсини қотил ман кард