Хуши он мақом ки дар ваии дилӣ фурӯд ояд

зи ҳасани манзари он дида Эй биёсоед

Умеди мақдами ёрон буд ки покон ро

Дарин хароба ба гули даст ҳиммат алоед

Ба нақшу хат чаҳ таматтуъи зи хонаи ороӣ

Чу дӯстӣ ба ҷамоли худаш нёроид

Кушодаи дор дар хона каз дар баста

Буруни зи тирагии хона ҳеҷ накушояд

Гушои равзанаи дил чу дида то нурӣ

Туро зи олами боло ҷамол бинмоед

Чу нест матлаъи он нури ғайри равзани дил

Кас аз иморати хишташ ба гул чаҳ андоид

Бар остонаи хизмати ниҳодаи ҷомии сар

Ки мқблии қадами лутф ранҷа фармоед