Хуоне кашида ишқи сазовори офарин

Бисмии аллоҳ эй ҳарифи гадои хуй даҳ нишин

Аз файзи хосу оми аҷаби хирмании ниҳод

Коъёни коиноти азоннди хӯшаи чин

ӯро сазад сипос ки ҳастанд ҷовдон

Ҳам аввалин ғариқи нўолши ҳам охирин

Перояи тавон ҳама ӯст рӯзи касб

Сармояи ҷазоӣ ҳама ӯст явми дайн

Ҳам файз ӯст дар ҳамаи офоқи мустафиз

Ҳам нур ӯст дар ҳамаи зарроти мстбин

Таъбири азу ба сиғаи ғоиб чаро кунам

Зинсон ки шуд мшоҳд ӯ дидаи яқин

эй онкии ҷузи вуҷӯди ту машҳӯд мард нест

Онҷо ки ҳаст дидаи тавҳиди тезбин

Дар ишқи ту фано шудан « аёк наабд » аст

Баъд аз фанои бақо ба ту « аёки нстъин »

Чун ҳодии сироти туе « аҳднои алсрот »

Яъне ба сӯй худ бинмо роҳи ростин

Фарқ фақат натиҷаи қаҳрӣ буд азим

Ҷамъи Фҳсби ҳукми залолӣ буд мубин

Моро ба ҷамъи тафриқау ҷамъ раҳ намой

Маҳҷӯби азин ба он нау маҳрӯм азон ба ин

Омин бигӯӣ ҷомӣу фонии шӯи андари он

Гар хоҳии ин дуо ба иҷобат шавад қарин