Рахтро ма нахонанд аҳли тавҷеҳ

Ки равшан нест чандон ваҷҳи ташбеҳ

Макун аз хон васлати манъи соил

Ки хориҷ бошад аз қонӯни тавҷеҳ

Ғамат бо дили ду ҳарф омад зи як ҷинс

Ки он мдғм буд венаи мдғми фӣа

Агар ҳоҷат ба шамъ уфтад шабат ро

зи ҷони риштаи даҳуми вази чашму дили пиҳ

Чаҳ сон оем бурун аз тӣаи ишқат

Ки Мӯсо буд саргардони дарони тӣа

Чуҳо чашм ҳама кардам бад-ӣни ҳарф

Тўро бар интизори хеши танбеҳ

Миси худро макун ҷомии зарандуд

Ки пеши ноқидон хуш нест тмўиаҳ