Чу хусрави рӯз дар ъушрат ба шаб кард

Хаёлаши васл аз ширин талаб кард

Надимонро ба маҷлиси пеш худ хонд

Якоякро ба ҷой хеш бинишонад

Ба соқӣ гуфт то ҷоми лаболаб

Ба гардиш оварад аз аввали шаб

Чу даврӣ чанд бигузашт аз май ноб

Ҳуҷум оварад бар сар , лашкари хоб

Ҳарифонро зи баси соғар ки доданд

Ҳамаи сарҳо ба ҷой по ниҳоданд

з маҷлис хост ҳар кас кӯ тавонист

БиФтоди он ки сар аз по надонист

зи мастии чашми соқии нимае боз

зи беҳӯшӣ шудаи мутриби зи овоз

Ба маҷлиси созҳо бади рафта аз хеш

Ҷуз аз не кӯ набӯдаш як нафас беш

Суроҳеи пунбаҳо афканда аз гӯш

Шудаи гӯяндаҳо якбораи хомӯш

Ҳарифони маст ҳар сӯеи фитода

Надимони дидаҳо бар ҳам ниҳода

Малик чун маст шуд маҷлис чунон дид

Фитоду пои ширинро бабўсед

Пасаш гуфто ба чашми пари фани ту

Ки ҳаст ин дасти мо вдомни ту

Чунин комшби азин давлати манам маст

Ман ин давлат нахоҳам додан аз даст

Ҳаме гуфт ин ва аз он чашми ғаммоз

з худ мерафт ва меомад ба худ боз

зи нӯки дидаи марворид май сифт

Ба хок пош меифшоанд ва ме гуфт

Дарин шаб каз қадати бахтам баланд аст

Макун бегонагии кон нописанд аст

Ду зулфат каз буриши тобади маи бадар

Шаб қадараст ва ман медонамаш қадар

Ба гесуят ки ҳаст он бахти пирӯз

Ки ҳаст ин шаб барам беҳтар ки садри ваз

Миёни мо ва ту , мо ва туе нест

Дуе бгдори кини ҷой дуе нест

Макаши сар беш ва бо ман сар дар овар

Муроди ноМуродиро баровар

Макун имшаб ба корами ҳеҷ эҳмол

Худо донад ки фардо чун шавад ҳол

Ба шодии бгдрон бо ман ҷаҳон ро

Ғанимати дони ҳузури дӯстон ро

Якум имшаб ба зулфи хеши даҳ ҷо

Ту май доне дигар аллили ҳаблӣ

Ба хеши ой ва машав бегонаи мо

Ки ғайриӣ нест андари хонаи мо