зи баъди онкии хусрав шоҳ бодод
Сари Фарҳодро бо сангҳо дод
намешуд фикр ӯяш як дам аз дил
Набӯд аз кор ӯ як лаҳзаи ғофил
Набӯд аз муҳаррамонаши ҷамъ бисёр
Ба ҷусту ҷӯии Ӯшони ғайри азин кор
Ки мегуфтанд бо хусрави ҳамаи роз
Яке норафта меомад яке боз
Чу ҳол кӯҳкан гуфтанд бо шоҳ
Ки нисф аз бесутуни бардошт аз роҳ
Дигар ширин чаҳ навъ омад ба пешаш
Чигуна баради сӯии қасри хешаш
Дарафтоди оташӣ дар шоҳи кишвар
Каз он оташ бурун шуд дӯдаш аз сар
Бигуфто ӯ ки нимӣ кӯҳ барканд
Кунад он ним дигарро ба як чанд
Хилофи шарт кардан нест аҳсан
Чаҳ созам бо вай ва бо шарт ӯ ман
Хилофи шарти баси кории сети душвор
Ббоидкрди тадбирии дарин кор
Пас онгаҳ сахт дар ин кори дармонд
Надимонроу ёрони пеш худ хонд
Чу ёронро ба маҷлис бо ҳам оварад
Дарин маънӣ ба эшон машварат кард
Ки ин Фарҳод насафӣ кӯҳи хороӣ
Ба зарби даст ва бозу кунад аз ҷой
Чу аз дасти вай ин омад ба дидор
Муайян шуд ки хоҳад кардан ин кор
Кунун ин корро тадбир чаҳ буд
Пас аз тадбир , то тақдир чаҳ буд
Чу хусрав гуфт ин , ёрони хусрав
Аҷаби андеша Эй карданд бишинав
Чунин гуфтанд бо шоҳи ҷўонбхт
Ки эй лоиқ ба ту ҳам тоҷ ва ҳам тахт
Ъҷўзиро бибояд кард пайдо
Бадв додани зи шукри нону ҳалво
Фиристодан ба сӯии бесутунаш
Сӯии Фарҳод кардани раҳнамӯнаш
Ки чун онҷо расад гуяд ки мискин
Чаҳ чандин мекунӣ ҷони баҳри ширин
Ту он кас каз барояш мекунӣ ҷон
Азин дунёӣ фонӣ ёфт фармон
Ки чун ӯ башнавад ин , дар замонаш
Барояд бе сухани фии улҳоли ҷонаш
Пас онгаҳ як ъҷўзии нобакорӣ
Талаб карданд ва додандаш қарорӣ
Кигар ин кор аз дастат барояд
Диҳемати хостаи чандон ки бояд
Чу бишунид ин сухан , Фрҳодкш , зуд
Равона шуд сӯии Фарҳод чун дӯд
Ду нони гарми пари ҳалвои шукр
Чаҳ ҳалвои шукр , каз заҳри бадтар
Ба ҳам печиди вонгаҳ бар миёни баст
Бар Фарҳод мискин рафт ва бинишаст
Баровард оҳи сардӣ онгаҳ аз дил
Ки эй Фарҳод саъйат ҳаст ботил
Макун ин ҷон ки ширин рафт дар хок
Ҷаҳонии марду занро кард ғамнок
зи марг ӯ касаши сӯят гузар нест
зи баҳри ин аз он ҳолат хабар нест
Ба олам шуд ҳадиси марг ӯ фош
Ба ман доданд инак , нону ҳалвоаш
Дареғи он қомату шаклу шамоил
Ки бар ваии мард ва зан буданд моил
Дареғи он ҳайати дилҷӯии чолок
Ки аз по ногаҳон афтод дар хок
Чу лухтӣ гуфт азин , бечораи Фарҳод
Ба сар ғалатон шуд ва дар хок афтод
Замонии нек аз худ рафту онгоҳ
Баровард аз дил оташ зада оҳ
Ки оҳ ва сад ҳазор оҳ аз дили ман
Дареғ аз саъйҳои ботили ман
Гиреҳ аз мушкили ман бахт нагушӯд
Тамоми ин умри ман боди ҳаво буд
Дарин андешаи нғнўдми ҳамаи умр
Ба ҳарзаи боди паймӯдами ҳамаи умр
Аҷаби харсангии андар роҳам афтод
Ва зон саъй ман омад бод бар бод
Чу лухтӣ гуфт азин Фарҳоди мискин
Бидод аз доғи ширини ҷони ширин
Ҷаҳоно то кӣ ин дастони тарозӣ
Ба дастон ҳар замони сад макр созӣ
Ки хоҳад ҷони зи дастати барад , чун ҷон
Набард аз дасти дастони ту дастон
Набинам дар ниҳодати ғайри бедод
зи ту Фарҳоди каши фарёди фарёд
На танҳо рафт Фарҳод аз ту дар хок
Ки киштии хусравони даҳрро пок
Надодии ҳеҷ шаҳро дар ҷаҳони ташт
Ки бозаши сари нбридӣ дар он ташт
з ширинӣ надид аз ту касе баҳр
Ки комашро накардӣ боз чун заҳр
Бикуштӣ ҳар киро додӣ дамӣ зист
Нахандид аз ту каси кӯ зор нагирист
Ғамиро аз дилӣ берун накардӣ
Ки сад бориш дигар дил хӯн накардӣ
Чаҳ хуш зад ин мисли он марди боҳуш
Ки чизеи кон баҳояш нест бифурӯш
Матоъи даҳрро набӯд баҳоӣ
Мхри онро ки натавон барад ҷое
Мхр аз шарми ин колои даврон
Кигар рӯзӣ шавад , нуқсон кунӣ зон
Азин дунё ки яксар нақш ва зеб аст
Махӯр бозӣ ки сар то по фиреб аст
Марв аз раҳи зи бозӣҳои айём
Ки онро нест поёнии саранҷом
Ба ҷон кӯш ва кун аз хотири бурунаш
Ки дунё нест чизе дар дарунаш
Хаёлу хоби дунёро вуҷӯдӣ
Манеҳ кандар зӣонаш нест судӣ
МиФт аз риштаи айём дар печ
Ки чун вобинии он ҳеҷаст бар ҳеҷ
Ба бозии замони зинҳори мгрў
Ки ҳар лаҳза кунад бозичае нав
Бибин то хештанро дар набозӣ
Ки доноён азин хӯрданд бозӣ
Бад-ӣни макора бо ҳикмат ба сар бар
Бимон бар ҷояшу бгдору бгдр
Баӣ аз ваии мҷуи кӯро баӣ нест
Мақолоташи биҷузи табл тиҳӣ нест
Ҷаҳон набӯд ба ғайр аз ранҷу дардӣ
Набошад охираши ҷузи оҳи сардӣ
Биё якбора кун ин роҳро тай
Ки шуд Ковӯси азуи маҳрӯм ва ҳам кӣ
Набояд дар кафи ин дун забун шуд
Казу тахти Фаридун сарнигӯн шуд
Махоҳ аз ӯу ганҷу мол ӯ Авн
Ки пас маргаст аз қоруну фиръавн
Назар кардам зи одам то бад-ӣни дам
Надид аз вай касе ҷузи меҳнату ғам
Касе гирданд аз ваии вақти худ шод
Ки аз ваии ҳеҷ вақте новирди ёд
Мсиҳоўори рухи тобади азин дайр
Ба сӯии олам алавӣ кунад сайр
Ҷаҳон деваст ва дорад табъи оташ
Буд девонагонро дил бидон хуш
Ҷаҳони шаҳрии сети пар аз деви мардум
Марв дар вай вагар на май шӯии гум
Ту бо вай бад кун ар некии намояд
Ба рӯйиш дар бабанд , ар бргшоид
Мабар ҳаргизи мар ӯро ҳеҷ фармон
Ҳар он чизе ки гуяд кун , макун он
Фалаки таштии сети моломол аз хӯн
Замини даштии сет зу раҳ нест берун
Бирав зини дашт дил баргир ва ин ташт
Фурӯи шӯи дасти азин ташт ва азин дашт
Ки медонад ки ин даври пёиӣ
Бад-ӣн минвол хоҳад буд то кӣ ?
Машав ошуфта аз ин барқу раъдаш
Ки ҳкмтҳост дар ин наҳсу саъдаш
Чу гардад куҳнаи давраш аз рўорў
Ба сар гирад дигар раҳи даврӣ аз нав
Ҷаҳони дошии сети конҷои хоки мардум
Замонии кӯза май созанди вгаҳи хам
Фалакро кун қиёс аз чархи Фхор
Ки ҳрдм зу шавад шаклии падедор
Замон ҳар гуҳ ки даврӣ бо сари орад
Занад чархӣу даврии дигари орад
Зҷмшидӣ ба заҳҳокӣ кунад сайр
Гуҳӣ дар шар гароед , гоҳ дар хайр
Махӯр бозӣ ки набӯд аз замони давр
Ҳадиси Эраҷу афсонаи тӯр
Машав ғофил ки дидам ҳаст бисёр
Бурӣдаи сардарин ташти нигунсор
Агар бинии бадӣ аз даҳр , мхрўш
Ки сарҳо рафт дар хӯни Сиёвуш
Мабош эмин агар кардӣ хатое
Ки хоҳӣ дид аз он охири ҷазое
Ки доно гуфтааст аз ҳӯшёрӣ
Кушандаро кашанди охир ба хорӣ
Бад аз хотир ба дркн зонка охир
Шавад пӯшидаҳои даҳри зоҳир
Салимӣ дар паноҳи ошиқии рӯ
Казу машҳур шуд Фарҳоду хусрав
Мабош аз ишқи холии як замонӣ
Ки як дам зу ҳамеи арзади ҷаҳонӣ
Мубини ҷузи меҳри ишқ аз кули заррот
Ки дар ишқаст ақли оқилони мот
Маҷозиро ндонӣ ишқи Фарҳод
Ки ишқӣ зон надорад ҳеҷ каси ёд