Бибин эй аз азал гашта мӯед
Ду чашмами хоҷаи шамси аддӣни Муҳамад
Ба дониш дар ҷаҳони бгзидаҳи ман
Ба бениши нур ҳар ду дидаи ман
зи бахти худ , дил хурсанд дорам
Ки дар олам чу ту фарзанд дорам
Худоё то буд давру замонат
Худо дорад ба некӣ дар амонат
Дам аз дами рӯзу шаб ба хоҳадат буд
Ки то ҳастӣ ту , ҳастам аз ту хушнӯд
Дарин сӣ сол то ҳастӣ ба мардӣ
зи хизмати ҳеҷ тақсирӣ накардӣ
Чу то ғоят накардӣ ҳеҷ тақсир
Нахоҳӣ кард то хоҳӣ шудани пер
Мабодат чашми захм аз чархи римн
Ки ҳаст умеди ман инки пас аз ман ,
Ба некуии Бамонеи ҷовдона
Шӯй дар шеър , машҳури замона
Ки дар даврон , ба аз ақрони хешӣ
Чаҳ ақрон , балки аз сад солаи бешӣ
Нишоти ангезу ғами коҳу дили афрӯз
Дарин даврони биҳамдиллоҳ ки имрӯз
Надорад кас чу ман фарзонаи фарзанд
Гарони қадару сабки рӯҳу хирадманд
Яқинам эй маро чун умр дар хур
Ки аз пандам нахоҳӣ тофтани сар
Нахусти онкӣ аз худии худ ҷудо бош
Ба ҳар ҳоле ки бошӣ бо худо бош
Чунон аз мо қабӯлӣ кун тҳошӣ
Ки мақбули худо ва халқ бошӣ
Макун озори мӯрӣ то туоне
Ки ин омад муроди зиндагонӣ
Чу ҷабборон ба нихват сар мефароз
Тавозуъро шиори хештани соз
Чу оташи срмкш , чун оби шӯи пок
Ки охири хок май бояд шудани хок
Раҳо кун ҳар чаҳ нобоист бошад
Макун чизе ки ношоист бошад
Ҷавониро макун зойеъ ба ғифлат
Ки мо кардему пари дидем аз он лат
Агар хоҳӣ ки нанишинӣ ҷигари хӯн
Манеҳ по аз тариқи шаръи берун
Таҳаммул кун ба ҳар чиз ва машав гӣҷ
Ки набӯд бе таҳаммули мардро ҳеҷ
Таҳаммул кун зи аълоу зи адно
Ки хуш гуфт ин сухани он марди доно
Ба чашм кам мубин дар ҳеҷ зарра
Ки ӯро ҳам з хуршедаст баҳра
Макаши пои вопас , афтодӣ чу дар пеш
Макаши по аз гилӣми хеши ҳам беш
Буд тафрит дар ҳар ҳолатӣ шавам
Макун ифроти кон ҳам ҳаст мазмум
Ту аввали хешро аз ғам барӣ кун
Пас онгаҳ дайгариро ғмхўрӣ ( кун )
Макун инфоқ чун худ бе навое
Кигар худро нае касро нишое
Чароғии кони зи баҳри хона бояд
Мисли бошад ки масҷидро нишоед
Мада аз дасти ҳзму пеши бинӣ
Вагар на пар ба рӯзи ғами нишинӣ
Макун дар ранҷи бурдани ҳеҷ тақсир
Ки ҳастам ин насиҳати ёд аз пер
Чу аз ранҷи ту ганҷ ояд падедор
Бабри ранҷ эй ҷавон ва ганҷ бурдор
Ту шӯи машғӯли кор ва бош ҳозир
Ки ҳар коряш муздӣ ҳаст охир
Мтоб аз ранҷ дар кору мҷуи ҳеҷ
Ки зойеъ нест дар даргоҳ ӯ ҳеҷ
Чу нӯшӣ , луқмаи гирд сар магардон
Ки роҳӣ нест аз лаб то ба дандон
Агар хоҳӣ ки дар меҳнат намирӣ
Бикун рӯзи ҷавонии фикри перӣ
Чу мушкилҳои даврон ғам фазояд
Чунон зии кант осонтар барояд
Ба гетигар ҳузур ар умри хоҳӣ
Магарад аз ҳеҷ рӯи гирди муноҳӣ
Барои рӯзи бади чизеи бунаи зар
Ки бошад эҳтиёҷ аз марги бадтар
Чу ҳайвони дрмиФти андари алафзор
Ки доим хор бошад марди пурхор
Азин беҳтар набошад сарфарозӣ
Ки нафаси худ забуни хеш созӣ
Магӯ то ҷаҳди дорӣ бо занони роз
Ки зан розат бигӯед сар ба сарбоз
Ба аҳмақ дар сухани гуфтани нкўшӣ
Ҷавоб аҳмақон бошад хамӯшӣ
Агар хоҳӣ ки бошӣ бо саодат
Саодат нест ғайр аз тарки одат
Макун ҳар чизи кони хезади зи дастат
Ки бироҳӣ кунад чун хок , пастат
Макунгар дорӣ эй ҷони падари ҳуш
Худоро дар ҳамаи кории фаромӯш
зи суҳбатҳои бад бигурез чун тир
Казон бадтар набошад ҳеҷ тақсир
Дамии ғами ҷумла олам наярзад
Ҳамаи олам ба як дам ғам наярзад
Чаро бояд ниҳодан бар ҷаҳони дил
Чу охир боядат кандан аз он дил
Макун бад то туоне ва махӯр ғам
Фароғати ҷӯй аз кули ду олам
Макун худро ба зиндони ҷаҳони банд
Ҷаҳон бигзор ва бар риш ҷаҳон ханд
Макаши сахтӣ ва мекун дараҷаон зист
Ба ҳар навъе ки осон бар тавон зист
Марв то май туоне аз паии дил
Ки ҷузи нокомӣ аз вай нест ҳосил
Макун вайрони сарои даҳри обод
Ки онро ҷуз харобӣ нест бунёд
Чу ганҷу маликро рӯ дар табоҳии сет
Гадо бӯдан дарин раҳи подшоҳии сет
Набинӣ як сари мӯи он замони бад
Ки бинӣ ҳар бадиро беҳтар аз худ