Ид омад ва моро зи ғами рӯза раҳо кард

Ин марҳамат аз ид наёяд ки худо кард

Зини ид ба ҳарҷо ки азо буд тараб шуд

Гар рӯза ба ҳарҷо ки тараб буд азо кард

Аз рӯзаи бтар муаззини гулдастаи ҷомеъ

Кӯи хеш ба булбул мисли аз ҳасан садо кард

Гуҳ шуд ба ншобўру Фрўхўонд ба кобул

Гуҳ рафт ба мансӯрӣу оҳанг наво кард

Зини қисса ки ҷуз ғусса назояд ҳама бигузар

Ин рӯзаи ситам ки бар дилбар мо кард

Он тарк ки бар ҷониби кас рӯй наёвард

Дар сафи ҷамоат ба ҳамаи халқ қафо кард

Ҳар зикр ки андари рамазон бояду шаъбон

Инро ба адо хонду мари онро ба қазо кард

Ёқӯти лабиро ки ба аз хотами ҷам буд

Аз рӯза гирифтан бтар аз коҳрбо кард

Лекини зи шаби ғарра чу шуд ғарра дигар бор

Бунёди сафои тарки ҷафои дарак вафо кард

Он тарк ки бар ҳастӣ мо даст барафшонад

Бозомад ва аз мастии худ фитна ба по кард

Бории сухан аз рӯза хурон монад абас монад

Кин тайифаро феъли бади аввалӣ ба ҳиҷо кард

Ҳар масҷидӣ аз рӯзаи хури он қадри кидир буд

Каз нисбат ӯ каъбаи зи худ салб сафо кард

Ин гуфт ба таъна ки марои ҷўъи бақои барад

Он гуфт ба тсхр ки марои рӯза фано кард

Ин бадара бидон шоҳиди бишкаста калла дод

Он худъаи бад-ӣни зоҳиди нобаста қабо кард

Ин зад ба саҳари не ки ҳакимем чунин гуфт

Он хӯрд ба шаб меки табибем даво кард

Мардӯди тавоифи ман бадном барандӣ

КоФлокм аз ин ҷумла ҷудо дид сўо кард

На шайх диҳад пандам ва на шӯх наад банд

Гӯйанд ки боист ҳазар аз шуъаро кард

Зин марҳала давранд ки шуд бо ҳамаи наздик

Ҳаркас ба шаҳаншоҳ дуо гуфт ва сано кард

Ҳам поя хулдаст ҳар он малик ки орост

Ҳамсоя чархаст ҳар он диж ки банно кард

Ҳар ҷо ки ҷаҳони бех ситам дошт з ҷо кунад

Яъне ба ҷаҳони ончӣ ки ӯ кард ба ҷо кард

Гирди раҳ ӯро фалакаши серумаи хури сохт

Хок дар ӯро маликаши қибла намо кард

Ҳам миннати теғаш ба гуҳи разми қадари барад

Ҳам хизмати калакаш ба гуҳи базм қазо кард

Гуфтӣ дами исоу кафи Мӯсавиаш буд

Бо ҳар ки сухан гуфт ва ба ҳарҷо ки сахо кард