Чаҳ бошад он ҷами билқиси тахти сими бадан

Буруни басони парии андарун чу аҳрӣман

Шҳисти афсараш аз чину ҷомааш аз рӯм

Вале бхўрдни зангии фарои кушодаи даҳан

Агар фарозади гардан бФрқ наниҳад тоҷ

Вагар бФрқ наад тоҷ набӯдаш гардан

Равон бар оташу бардаи тааюн аз оташ

Ҷигари зи оҳану ҷустаи ташаккул аз оҳан

Мборзист ки ҷавлон ӯ буд дар базм

Таҳамтанӣаст ки бошад ркўб ӯ бмҷн

Чу дили ду ним муҳибӣаст каз фироқи ҳабиб

Миёни оташу обаши ҳаме буд маскан

Агар на ошиқ сӯзиш чарост андари дил

Ва гарна ъои шқ ашкаш чарост дар доман

Агар чаҳ бо қад махрӯтӣаст дар анзор

Вале бар ӯ куравӣ мурғакӣ намӯда ватан

Чакад чу мурғи шаби овези хунаш аз минқор

Гуҳӣ ки ҳамчу кабӯтар шавад муъаллақи зан

Хумор оварад ар хӯни духтарони ънб

Бихон ӯст нкўншоаҳи хумори шикан

Спҳрўори яке нтъш аз нҳос ба пеш

Бар ӯ буд зоўои фии сафӣ чу ақди пурН

Яке саропои чашм ва яке саропои гӯш

Яке саропои даст ва яке саропои тан

Фурӯтар аз шикамаши ширноми пстонист

Ки шер ӯаст зи аҳроқи табъи шери авжан

Ситода бар тарафаши лъбтии қамари талъат

Нишаста дар кнФши маи рухии ситораи зқн

Ҳазор ҳайф казу маҳфил манаст тиҳӣ

Накарда арза ҳамоно касе бхўоҷаҳи ман

Млози ҳоҷи маин мирзои Абулқосим

Ки шуд шарофат аз ӯ муфаххари замину змн

Ду сад дуруди хдоӣиш бар равони падар

Ки шуд зи хиттаи Кошон ба язди рахти афкан

Нишондааст дарахтӣ аз ин писар дар малик

Ки зери соя ӯ халқро буд маскан

Ҳамеша то ки касолат задой бошад чой

Бавижа фасли баҳору хусӯси саҳни чаман

Буд садиқаш бар тахти ифтихори макин

Буд адуяш аз дори ақтсори оўн