Танҳо на дар раҳи ту марои шамъи оҳи сӯхт

То пиҳи чашм буд чароғи нигоҳи сӯхт

Дӯдаши баҳори анбари дарёӣ раҳмат аст

Ҳар дил ки ӯ дар оташи шарми гуноҳи сӯхт

Зон ҷилвае ки ҳасани ту имшаби бакори барад

Дидам ситора доғ шуд аз рашку моҳи сӯхт

Чун шамъи зотши дили шаби зиндаи дори хеш

Моро шаби фироқи ту мӯии кулоҳи сӯхт

Золими мурувватии бадали нози пурварам

Бечора дар ғами ту ба ҳоли табоҳи сӯхт

Онро ки нест зинда чу ҷӯёи дилаш ба ишқ

Чун шамъ бар мазор ба лаби мади оҳи сӯхт