Ҳоҷат ҳар ки гузаштаст з ҳоҷот равост

Даст бурдорӣ агар аз сари худ даст дуост

Меҳри рӯйиш ба дили афзуди зпҳлўии ду зулф

Акси ма чун душабаи гашт дар ойӣнаи дўтост

Маслаки ишқ буд ҳодии арбоби талаб

Ҷодаи ҳам роҳравонро раҳ ва ҳам роҳнамост

Навбаҳорасту дил бесару сомони маро

Чҳчаҳи булбул ва хандидани гули барг ва навост

Мо ки чун ғунчаи забону дили мо ҳар ду яке аст

Аз ту эй шӯх ба мо таъни ду рангӣ раъност

Заҳри қотил ба мноқш шкрноб шавад

Ҳар ки ӯ сохта бо олами таслим ва ризост

Шукр ва сад шукр ки чун гирди ятемии гуҳар

Кулуфтии барад агар раҳ ба дилам айн сафост

Равшан аз ашк буд дидаи ошиқи ҷӯё

Чашм ҳайрат зада оинаро об ҷилост