Дил ки дар ӯ сӯзи ишқ роҳ надорад

Равшане аз чароғ оҳ надорад

Хона ба дӯши фано ба ранг ҳубоб аст

Ҳар ки Аннани нафас нигоҳ надорад

Ҳаст дилами рози паҳлавии зари доғат

Давлати нақдӣ ки подшоҳ надорад

Гавҳари он гӯшвораи меҳр фурӯғ аст

Равшании ин ситора моҳ надорад

Ҳаст марои олимии зи заъф ки дар вай

Коҳи рибои зӯри ҷазб коҳ надорад

Нолаи ман чун ҷараси шикофти фалак ро

Ҳеҷ асар дар дили ту оҳ надорад