Навбаҳори дардаму доғати гули савдои ман

Сад чу маҷнӯнанд пай гум карда саҳрои ман

Чок шуд домони саҳро аз харош нола ам

Ман куҷоу дарди ҳиҷр ӯ куҷо эй вои ман

Лолаи хунини дили дашти ҷунунам бе рахт

Доғдор ҳиҷр бош даҳри як аз аъзои ман

Бскаҳи маҳви ёди рухсор туам гардӣда аст

Ҳалқаи доми хаёлати чашми ҳайрати зои ман

Нашъаи ҳиммати зи файз хоксорӣ ёфтам

Сангҳо бар шиша гардун занад минои ман

Водии озодагии як гули замини ҳамтем

Қулзуми ворастагии як қатра аз дарёии ман

намешавад гулгуни кафи пои хаёлат ҳар замон

Ғарқи хӯн дил шуд аз баси чашми тӯфони зои ман

То чаҳ хоҳад кард бо ойӣнаи дили шӯхят

Шиша бар хорозни махмур бе пурвои ман

Дил ба қурбони талофӣҳои нозат ме равад

Шӯхи ман бирҳми ман бе боки ман худрои ман

Хушк шуд худ дар раги гул бе баҳори ҷилваи ?ут

Навбаҳори ман гули ман сарви ман раънои ман

эй баҳори ҷилва аз бас бе ту гарм нола ам

Шуъла меҷӯшад ба ранги шамъ аз лабҳои ман

Буи хӯн ояд ба ранги лола аз пероҳанам

Пар гул доғаст аз баси ҷисми ғами пирои ман

Дар риёзи орзӯят боғбонӣ ме кунад

Оҳи сарви орои ман ашки чамани пирои ман

Дар ғамати ҳам машраби Фарҳод ва маҷнӯн гашта ам

Оҳи ман ширини ман фарёди ман Лайлои ман

Абрӯии ту боли парвози тзрўи длбрист

Сабзаи пушти лабати тӯтии шкрхои ман

Шавқ меорад ба рӯй кори ман дарди туро

Май намояди рози дили ойинаи симои ман

эй баҳори рангу бӯ чун гули саропои гӯши ту

То дар гӯшт шавад ин матлаъи ғрои ман