Сар ба бустон чу диҳад ҷилваи иғмоӣӣ ро

Аввал аз сарв кунад ҷомаи ръноӣӣ ро

Пои саъйам шуда аз хори раҳати пӯшида

Чораи зин ба натавон кард тиҳии поӣӣ ро

Зон шабу рӯзи гурезами замау меҳр , ки кард

Сояи ҳам талх ба ман ъушрати тнҳоӣӣ ро

Мо зи гироӣии мижгони ту побрҷоӣим

Варна аввали нигаҳати бардаи тўоноӣӣ ро

Чашми ҷамъияти азуи давр ки хуш ме созад

Фикри зулфи ту димоғи ман сўдоӣӣ ро

Хоки пои ту қадам гар нагузорад ба миён

Ки ба ҳам сулҳ диҳад дидау биноӣиро ?

Лаҳзае хастаи мижгону дамии бастаи зулф

Хуш раҳо карда кулем ин дили ҳрҷоӣӣ ро