Чашм бидамаст ту чун арбада бунёд кунад

Бадалам ҳар мижаро ханҷар ҷаллод кунад

Раҳм дар олам агар ҳаст аҷал дораду бас

Кин ҳамаи тоири рӯҳ аз қафас озод кунад

Хоки арбоби риёро зи ривоҷи ботил

Рӯзгор овараду сбҳаҳ зӯҳҳод кунад

Соҳиби ҳавсилаи дил сӯхтагон ме бошанд

Кас надидаст ки шамъии гила аз бод кунад

Духтари руз ки фалак дод бхўнши фатво

Беш азин нест гуноҳаш ки дилӣ шод кунад

Гар дили ин махзан кӣнааст ки мардум доранд

Ҳар ки икдл шаканд каъбае обод кунад

Сӯии шамъи он бути худ ком набинад ҳаргиз

Ки мабод аз ҷигари сӯхтагон ёд кунад

Дасти машшотаи брхсор арӯсон накунад

Ончӣ бо чеҳраи каси силӣ устод кунад

Пеши хории зўтн дида набошад биҷо

Диҷлагар саъии бўиронӣ Бағдод кунад

Чаҳ кунад ковуш ӯ бо дил чун мум кулем

Мижаи ?ут кинаро шона фӯлод кунад