Ҳар дам машав савор ба азми шикори ман

Оташ мазан бахонаи зини шаҳсавори ман

Кӯтоҳи гашт аз ҳамаи ҷои риштаи умед

Аз бскаҳи рӯзгор гиреҳ зад бакори ман

Пажмурдаи гашти гулшани айшам чунонкӣ нест

Як гули дарав ки ханда занад бар баҳори ман

Шуд синаи чоку сӯзани мижгони ту дамӣ

Чун ришта сиришк наёяд бакори ман

Саҳро кунун хушаст ки аз файз гиря ам

Рӯидаи сабза чун мижаи обдори ман

Зангор гирад оинагар дар бағали нуҳум

Аз бас мукаддараст дили пари ғубори ман

Ойинаи исти ҷом ва ту ҳайрони хештан

Соғар аз он з каф нанаҳй мегусор ман

Хам гарчи солҳо ба Флотўн нишаста аст

Давр аз лабат накард алоҷи хумори ман

Гармаст бскаҳи турбатам аз сӯз дил кулем

Шамъ аз ду сар гудохта шуд бар мазори ман