Садри аҳрори шҳои аддӣн , эй гоҳи сахо

Кони вдрё шуда аз дасти кафат чун кафи даст

Душман аз ғуссаи ҷоҳи ту чу ғунчаи дилтанг

Тамаъ аз ҷоми атои ту чу наргиси сари маст

Шарафи хонаи ҷавзо ки ба рифъат мисласт

Гашта дар ҷанби сарои пардаи иқболи ту баст

Ҳамаи андешаи ғамҳо зи дил ӯ бархест

Дар ҳамаи умри худ он кас ки дамӣ бо ту нишаст

Ба сияҳи корӣ аз хизмати ту даврам кард

Ки сияҳи бодо рӯй фалаки сифлаи параст

То дар ҳиҷри ту бар ман бикшодаст қазо

Дар шодӣу тараб чарх биравем дар баст

Муддатӣ рафт ки аз ман карамат ёд накард

Волҳқи азғсаҳи он ҷони зи тани ман бигусаст

Нарасм ман ба ту ваз ту нарасад нома ба ман

Ин чунин ҳодисаро ҳам сабабӣ донам ҳаст

Шақа коғаз донам з миннат нест дареғ

Зонка дар ҳақ миннат ҳаст карамҳо пайваст

ё забони қаламат чун раҳи ман баста шудаст

ё на чун пои раҳеи даст дабират бишикаст