эй писар , чун дар корзор бошӣ онҷои дирангу сустӣ шарт нест , чунонк беш аз онки хасм бар ту шом хӯрд ту бар ваии чошт хӯрда бошӣ ва чун дар миёни корзор афтода бошӣ ҳеҷ тақсир макун ва бар ҷони худ мбхшоӣ , ки касеро ки ба гӯр бояд хуфтан ба хонаи нхспд ба ҳеҷ ҳол , чунонк ман гуфтам ба зФони табарии {и рубоӣ :

Ва ҳам ин маъниро ба порсӣ гӯям , то ҳамаи касро маълум шавад :

Дар маърака то як гоми пеши туоне ниҳоди як гом бозпас манеҳ ва чун дар миёни хасмон гирифтор омадӣ аз ҷанги миосоӣ , ки аз ҷанги хасмонро ба чанг тавон оварад , то бо ту ҳаракоти рӯзбеҳӣ май бенанди эшон низ аз ту ҳаме шикваанду андари он ҷои маргро бар дили хеши хуши гардон ва албата матарс ва далер бош , ки шамшери кӯтоҳ бар дасти диловарон дароз гардад , ба кўшидн тақсир макун , агар ҳеҷ гӯна дар ту тарсӣу сустӣ падед ояд агар ҳазор ҷони дорӣ яке набарӣу камтарини кас бар ту чира гардад ва ту онгоҳи куштаи гардӣ ва ба бадномӣ науммат барояд ва чун ба муборизӣ дар миёни мардони маърӯфи шӯй чун ту тҳоўн кунӣ аз зиёни броиӣ ва дар миёни ҳамсарони хеш шарм зада бошӣ ва чун ному нон на бошад кам озорӣ дар миёни ҳамалони хеш ҳосил шаваду марг аз чунон зиндагонӣ беҳтар бошад , ба номи некӯи мурдан ба ки ба номи бади зистан :

Аммо ба хӯни ноҳақ далер мабошу хӯни ҳеҷ мусулмони ҳалоли мадор , алои хӯни сълўкону дуздон ва набошону хӯн касе ки дар шариъати хӯни ваии рехтан воҷиб шавад , ки балои ду ҷаҳон ба хӯни ноҳақи боз баста бошад ; аввал дар қиёмати мукофот он биёбӣ ва андарин ҷаҳони зишти номи гардӣ ва ҳеҷ кеҳтар бар ту эмин набошаду аўмиди хизмати горон аз ту мунқатиъ гардаду халқ аз ту нФўр шаванд ва ба дили душман ту бошанду ҳамаи мукофотӣ дар он ҷаҳон ба хӯн ноҳақ бошад , ки ман дар китобҳо хондаам ва ба таҷриба маълум карда ки мукофоти бадии ҳам дарин ҷаҳон ба мардум расад . Пас агар ин касро толеъи нек афтода бошад ночор ба авлод ӯ бирасад ; пас аллоҳи аллоҳ бар худу фарзандони худ бибахшоӣу хӯни ноҳақи марез , аммо ба хӯни ҳақ ки салоҳӣ дар он баста бошад тақсир макун , ки он тақсири фасоди кор ту гардад , чунонк аз ҷади ман шамси алмъолӣ ҳикоят кунанд ки ваии мардӣ буд сахти қаттол , гуноҳи ҳеҷ кас афв натавонистӣ кардан ки мардии бад буд ва аз бадӣ ӯ лашкар бирав кӣнаи вари гаштанд ва бо ъам ман фалаки алмъолӣ яке шуданд ; вай биёмаду падари хеши шамси алмъолиро бигирифт ба зарурат , ки лашкар гуфтанд ки : агар ту дарин кор бо мо яке набошӣ мо ин малик ба бегонаи диҳем . Чун донист ки малик аз хонадон эшон бихоҳад шуд ба зарурат аз ҷиҳати малики ин кори бикрад ва ӯро бигирифтанд ва банд карданд ва дар Меҳдӣ ниҳоданду муваккилон бар вай гумоштанд ва ӯро ба қалъа ҷношк фиристоданд ва аз ҷумлаи муваккилони мардӣ буд ном ӯ Абдуллоҳи ҷмораҳ ва дар он роҳ ки бо ваии ҳамеи рафтанди шамси алмъолии ин мардро гуфт : ё Абдуллоҳ , ҳеҷ донеи ин кор ки кард ва ин тадбир чун буд ки бад-ӣни бузургӣ шуғлӣ бирафт ва ман натавонистам донист ? Абдуллоҳ гуфт : ин кори фалон ва фалон кардааст , бар панҷ сФҳсолори номи барад ки ин шуғли бкрднду лашкарро Бифрефтанд ва дар миёни ин шуғл ман будам ки Абдуллоҳаму ҳамаро ман савганд додаму бад-ӣни ҷойгоҳи расонидаму локини ту ин корро аз ман мубин , аз худ байн , ки турои ин шуғл аз куштан бисёр афтод на аз гаштани лашкар . Шамс алмъолӣ гуфт : ту ғалатӣ , марои ин шуғл аз мардум нокуштан афтод , агар ин шуғл бар ақл рафтӣ туро ва ин панҷ касро май ббоист ва агар чунин кардамӣ кори ман ба салоҳ будӣ ва ман ба саломат будамӣ ва ин бидон гуфтам то дар он мебояд кард тақсир накунӣу ончи нгзирд сахт нагирӣ ва низ ҳаргизи ходим кардан одат накунӣ , ки ин баробар хӯн карданаст , аз баҳри шаҳвати хеши насли мусулмонӣ аз ҷаҳон мунқатиъ кунӣ бузургтар бедодӣ набошад , агар ходим бояд худ ходим карда биёбӣу буза ӯ бар гардани яке дигар бошаду тани худро азин гуноҳ боздошта бошӣ . Аммо дар ҳадиси корзор кардан чунонк фармудам чунон бош ва бар хештани мбхшоӣ , ки то тани хеши хӯрданӣ сегон накунӣ номи хешро ном шерон натавонӣ кард , { бидон ки ҳар рӯзии бзоиди рӯзии бимирад , чаҳ ҷонвари се навъаст : нотиқи ҳӣ , нотиқ мет , ҳӣ мет , яъне Фариштагону одамиёну вуҳушу туюр ва дар китобӣ хондаам аз он порсиён ба хати паҳлавӣ ки зардуштро гуфтанд ҷонвар чанд навъаст ? ҳам барин гӯна ҷавоб дод , гуфт зӣоне гуёу зӣоне гуё мейроу зӣонеи мейро . Пас маълум шуд ки ҳамаи зиндаи бимираду каси пеш аз аҷал намирад , пас корзор аз эътиқод бояд кардану кӯшо бӯдан то ному нон ҳосил ояд , дар ҳадиси маргу мурдани амӣралмуъминӣни алии бен абии толиби алайҳ ассалом гуяд : мати {и буми }и алзии валадат , ман он рӯзи мардум ки бзодм ва ҳар гуҳ ки аз ҳадисӣ ба ҳадиси дигари рӯм бисёр бигӯям влкн гуфтаанд : бсёрдон бсёргў бошад ; омадам бо сари сухан : бидон ки ному нон ба даст ояд ва чун ба даст оварадӣ ҷаҳд он кун ки мол ҷамъ кунӣу нигоҳ май дорӣу харҷ ба мӯҷиб мекунӣ .