эй писар , агар ба ту касе амонатӣ диҳад ба ҳеҷ ҳоли мпазир ва чун пзрФтии нигоҳи дор , аз ончи амонат пазируфтани бало буд , аз баҳри онки оқибати он аз се ваҷҳ берун набошад : агар ин амонат ба ваии бози диҳӣ чунон карда бошӣ ки ҳақ таъолӣ гуфт , дар муҳками танзил : ани тؤдои аломоноти илои аҳлҳо , тариқи ҷавонмардӣ ва маърифат онаст ки амонат напазирӣ ва чун пзрФтии нигоҳи дорӣ то ба саломат ба худованди бози расонӣ .

Ҳикоят : чунон шунӯдам ки мардӣ ба саҳаргоҳ ба торикӣ аз хона берун омад , то ба гармоба равад ; дар роҳи дӯстӣ аз он хеш бидид . Гуфт : мувофиқат кунӣ бо ман то ба гармоба рӯем ? дӯст гуфт : то ба дар гармоба бо ту ҳамроҳӣ кунам , лекин дар гармоба натавонам омад , ки шуғлӣ дорам . То ба наздики гармоба бо вай бирафт , басари ду роҳии расиданд ва ин дӯсти пеш аз онки дӯстро хабар диҳад бозгашт ва ба роҳӣ дигар бирафт ; иттифоқро таррор ӣ аз пас ин мард ҳаме омад , то ба гармоба равад , ба таррории хеш ; аз қазои ин мард бознигарӣаст таррорро дид ва ҳануз торик буд , пиндошт ки он дӯст ӯст , сад динор дар остин дошт , бар дсторчаҳи баста аз остин берун кард ва бидон таррор дод ва гуфт : эй бародар , ин амонатаст , бигир то ман аз гармобаи броим ба ман боздиҳӣ . Таррори зар аз вай бастанд ва ҳам онҷо мақом кард , то вай аз гармоба омад равшан шуда буд , ҷомаи пӯшед ва рост бирафт , таррор ӯро бозхонд ва гуфт : эй ҷавонмард , зари хеши бозстон ва пас бирав , ки имрӯзи ман аз шуғли хеши бозмондм аз ҷиҳати амонати ту , мард гуфт : ин амонат чист ва ту чаҳ будӣ ? таррор гуфт : ман мардии таррорам ва ту ин зар ба ман додӣ то аз гармобаи броиӣ , мард гуфт : агар таррорӣ чаро зари ман набардӣ ? таррор гуфт : агар ба саноати хеши ?бардамӣ агар ин ҳазор динор будӣ на андишидмӣ аз ту ва як ҷӯи бози ндодмӣ , валикини ту ба зинҳор ба ман супурдӣ ва дар ҷавонмардӣ набошад ки ба зинҳор ба ман омадӣ , ман бар ту ноҷавонмардӣ кардамӣ шарт мурувват набӯдӣ .

Пас агар мустаҳлак шавад бар дасти ту бемурод , агар ивази бози харии нек буд ва агар турои дев аз роҳи бабради тамаъ дар вай кунӣу мункири шӯй ба ғояти хато буд ва агар ба худованди ҳақи бози расонии басии ранҷҳо ки ба ту расад дар нигоҳи доштани он чиз ва чун ранҷҳо бисёр бикашӣ ва он чизи бадви бози диҳии ранҷҳо бар ту бимонад ва он мард ба ҳеҷ рӯй аз ту миннат надорад , гуяд : чизи ман буд , онҷои ниҳодам , бар ту намонад , бози бардоштам ва рост гӯям , пас ранҷ кашӣдан беминнат бар ту бимонаду музди ту он буд ки ҷомаи бёлоид ва агар мустаҳлак шавад ҳеҷ кас бовар накунад ва ту бехиёнат ба наздики мардумон хоин бошӣу миёни ашколи ту ҳурмат баравад ва низ кас бар ту эътимод накунад ва агар бо ту бимонад ҳаром буду ваболии азим дар гардан ту бимонад ва дарин ҷаҳон бархӯрдор набошӣ ва дар он ҷаҳони уқубати ҳақи таъолӣ ҳосил шавад .

Фасл : аммо агар ба касе вадиатӣ наҳй пинҳон манеҳ , ки на касе чизе аз он ту аз вай бихоҳад ситад ва бе ду гувоҳи адли чизи хеш бксӣ манеҳ вадиату бдончи диҳии ҳуҷҷатӣ аз ваии бустон , то аз доварӣ руста бошӣ , пас агар ба довар ӣ уфтад ба доварӣ далер мабош ки далерии нишони ситами кории сет ва то туоне ҳаргизи савганди рост ва дурӯғ махӯр ва худро ба савганд хӯрдан маърӯф макун , то агар вақте савгандат бояд хӯрд мардумон туро бидон савганди рост гӯй доранд ; ҳар чанд тавонгар бошӣу неки ному рост гӯй бошӣ хештан аз ҷумлаи даравишони дон , ки бадному дурӯғи занро оқибати ҷуз дарвешӣ набошаду амонатро кори банд , ки амонатро кимиё ӣ зар гуфтаанд ва ҳамеша тавонгари зӣӣ , яъне ки амин бошу рости гӯй , ки моли ҳамаи оми аминони росту рости гӯйонро . Ва бакӯш ки фарибанда набошӣ ва ҳазар кун то фирефта нашӯй , хосса дар банда харидану биллоҳи алтўФиқ .