Аммо эй писар бидон ва огоҳ бош ки агар зиъту хонаи хоҳии харид ҳар чаҳ хоҳӣ аз харид ва фурухт ҳади шаръи дарави нигоҳи дор , ҳар чаҳ бихарӣ дар вақти косдии бихар ва дар вақти равоеи фурушу суд талаб куну айби мадор ки гуфтаанд : бибояд ҷамед агар бихоҳӣ харид , ва аз мкос кардан ғофил мабош ки мкосу нафири як нима аз тиҷоратаст , аммо ончи нхрии бондозаҳи суду зиён бояд харид ; агар хоҳӣ ки муфлис нагардӣ аз суди нокарда харҷ макун , агар хоҳӣ ки бар моя зиён накунӣ аз судӣ ки оқибати он зиён хоҳад буд бипарҳез ва агар хоҳӣ ки бо хоста бисёр бошӣ ва дарвеш мабошӣ ҳасуд ва озманд мабош ва дар ҳамаи корҳо сабур бош , ки собирии давоми ъоқлисту андари ҳамаи корҳо аз салоҳи хештан ғофил мабош , ки ғофилии дувум аҳмақӣаст . Чун кор бар ту пӯшида шавад ва дар шуғл бар ту баста шавад зуд бар сари риштаи шӯ ва сабур бош то рӯй кор падед ояд , ҳеҷ кор аз шитоби задагӣ некӯ нашавад ; чун бар сар байъ раседӣ агар хоҳӣ ки хуонаи харӣ дар кӯеи хар ки мардум муслеҳ бошанд ва ба канораи шаҳри мхр ва андарин бораи мхр ва аз баҳри арзонии хонаи вайрони мхру аввали ҳамсояи нигар ки гуфтаанд : алҷори сами ?илдор .
Бзрҷмҳр ҳаким гуяд ки : чаҳор чизи балоӣ бузургаст : аввали ҳамсояи бад , дувуми аёл бисёр , сиўми зани носозгор , чаҳоруми танги дастӣ ва ба ҳамсоя улувваён албата мхр ва аз он донишмандону ходимони мхр ва ҷаҳд кун то дар он кӯии харӣ ки тавонгартар ту бошӣ , аммо ҳамсоя муслеҳ гузин ва чун хонаи харидии ҳамсояро ҳақу ҳурмати дор , ки чунин гуфтаанд : алҷори аҳқ ва бо мардумони кӯйу маҳалати некӯ зиндагонӣ куну беморонро пурсидани рӯу худовандони таъзиятро ба таъзият ва ба ҷинозаи мурдагони рӯ ва ба ҳар шуғл ки ҳамсояро бошад бо вай мувофиқат кун , агар шодӣ буд бо вай шодӣ кун ва ба тоқати хеш ҳадя фирист , ё хӯрданӣ ё доштанӣ , то муҳташамтарин кӯй ту бошӣу кӯдакони кӯйу маҳалатро бипурс ва бинавозу перони кӯйро бипурсу ҳурмати дор ва дар масҷиди кӯии ҷамоати бпои дору моҳи рамазон ба шамъу қандил фиристодан тақсир макун , ки мардумон бо ҳар касе он роҳ доранд ки эшон бо мардумон доранду бдонк ҳар чаҳ мардумро бояд аз неку бад аз варзидаи худ ё бдкӣ бошад , пас нокарданӣ макун ва ногуфтанӣ магӯӣ , ки ҳар он кас он кунад ки набояд кард он бинад ки набояд дид ; аммо ватани хеш то туоне дар шаҳрҳои бузурги созу андари он шаҳр бош ки турои созўор тар бошад ; хонаи чунон хар ки боми ту аз дигари бомҳо баландтар буд , то чашми мардумон бар хона ту науфтад , локини ту ранҷи нгрстн аз ҳамсояи даври дор ва агар зиъти харӣ беҳамсоя ва бе маъдани мхр ва ҳар чаҳ харӣ ба фарохи соли хар ва то зиът бемақсум ва бе шабаҳати ёбӣ бо мақсуму бошбҳти мхру хоста бе мухотираи зиътро шинос аммо чун зиъти харии пайваста дар андешаи иморат зиът бош , ҳар рӯзи иморатии нав ҳаме кун , то ҳар вақти дахлӣ ба навай ҳамеи ёбӣ ; албата аз иморат кардани зёъу ъқори миосоӣ , ки зёъ ба дахли азиз буд , ки агар бедахл раво бошад чунон дон ки ҷумлаи биёбонҳо зёъи тесту дахлро ҷуз ба иморат натавон ёфт .