Бидон эй писар ки агар иттифоқ уфтад ки аз ҷумла ҳошит бошӣ аз он подшоҳ ва ба хизмат ӯ пайвандӣ , ҳар чанд подшоҳи турои наздики хеш мумкин дорад ту бдони наздикии вай ғарра машав ва гурезон бош , аммо аз хизмат гурезон мабош , ки аз наздикии малики даврии хезад ва аз хизмати подшоҳи наздикӣ ; агар туро аз хештан эмин дорад он рӯзи нои эмин тар бош ва ҳар ки аз касе фарбеҳ шавад назор гаштани ҳам аз он кас бошад ; ҳар чанд ки азиз бошӣ аз хештани шиносӣ ғофил мабошу сухани ҷуз бар мурод подшоҳ магӯӣ ва бо вай лҷоҷ макун , ки дар мисл гуфтаанд ки : « ҳар ки бо подшоҳ дар уфтад ва лҷоҷ кунад пеш аз аҷали бимирад »у худованди хешро ҷузи некуӣ кардан роҳ манимоӣ , то бо ту некуӣ кунад , ки агар бадии омӯзӣ бо ту ҳам бадӣ кунад .

Ҳикоят : мегӯйанд ки ба рӯзгори Фзлўни момон ки подшоҳи ганҷа буд , дайламӣ ӣӣ буд муҳташаму мушир ӯ ; пас ҳар ки гуноҳӣ кардӣ аз муҳташамони мамлакат ки банду зиндон бар ваии воҷиби гаштии Фзлўн ӯро бигирифтӣ ва зиндон кардӣ , ин Дайлам ки мушир ӯ буд подшоҳро гуфтӣ ки « озодро меозор , чун озурдӣ гардан бизан » ва чанд кас ба машварати ин Дайлами ҳалок шуда буданд аз муҳташамони мамлакат . Иттифоқро ин Дайлами мушир гуноҳӣ кард , подшоҳ ӯро фармуд гирифтан ва ба зиндон кардан ; Дайлам кас фиристод ки : « чандину чандин мол бидиҳам марои макаш . » Фзлўн момон гуфт : « аз ту омухтам ки озодро меозор ва чун озурдӣ бикаш . » Дайлами мушири ҷон дар сари кор бдомўзӣ кард .

Ва агар аз неки накӯҳидаи шӯии дўстр аз он дорам ки аз бади сутӯдаи шӯйу охири ҳамаи таманноҳо нуқсони шинос ва ба давлат ғарра машав ва аз кори султони ҳишмат талаб кун , ки неъмат аз пас ҳишмат давон ояду ъзи хизмати султон на аз тавонгарӣаст ва агар чаҳ дар амали подшоҳи фарбеҳи шӯии хештанро лоғар намой , то эмин бошӣ , набинӣ ки то гӯсфанди лоғар буд аз куштан эмин бошаду кас ба куштан ӯ нкўшд ? ва чун фарбеҳ шавад ҳамаи касро ба куштан ӯ тамаъ уфтад ? . Ва аз баҳри дирами худованд фуруш мабош , ки дирами амали султон чун гул буд , некӯ буду хушу машҳуру азизу локин чун гул кам умр буд , ҳар чанд ки манофеи амали султон чун гул пинҳон натавон кардан ва ҳар дарме ки дар хизмату амали султон ҷамъ шавад аз ғубори олами пароканда тар шаваду ҳишмату хизмати худованди худовандони беҳтарин сармояасту дирам аз он ҷамъ шавад , пас аз баҳри суди сармоя аз дасти мада ва то сармоя бар ҷой буд умеди суд доим бошад ва агар сармоя аз даст равад дар сармоя натавонӣ ва ҳар ки дирам аз нафаси худ азиз тар дорад зуд аз азизӣ ба залилӣ уфтаду рағбат кардан ба ҷамъи мол дар миёни ъз , ҳалокати мард буд , магар ба ҳаду андоза ҷамъ кунаду халқро насибӣ мекунад , то забони халқ бар вай баста шавад ва чун дар хизмати султон бузург шудӣ ва пойгоҳ ёфтӣ ҳаргиз бо худованди хеш хиёнат макун , агар кунӣ он таълими бадбахтӣ буд , аз баҳри онк чун меҳтарии кеҳтариро бузург гардонид ваии мукофоти он вале неъмат хиёнат кунад далели он буд ки худованди табораку таъолии бузургии азу боз гирад , аз баҳри онк то меҳнатии бдон мард нарасад мукофоти худованди хеши никуиро бадӣ накунад .

Ҳикоят : чунонк писари Фзлўни абўолсўори абўолбшири ҳоҷибро бо сФҳсолорӣ ба брдъ мефиристод . Абўолбшр гуфт : « то зимистон дрнёид нарӯм , аз баҳри онки обу ҳавои брдъи сахт бадаст , хосса ба тобистон » ва дарин маънии сухани дарози гашт ; амир Фзлўн гуфт : « чаро чунин эътиқод бояд дошт ? ки бе аҷали ҳаргиз касе намурдааст ва намирад . » абўолбшр гуфт : « чунонаст ки худованд мефармоед , ки ҳеҷ кас беаҷал намираду локин то касеро аҷал наёмада бошад ба тобистон ба брдъ наравад ! »

Ва дигар аз кори дӯсту душман ғофил мабош , ки бояд ки нафъу зарари ту ба дӯст ва душман бирасад , ки бузургии бади он хуш бошад ки дӯсту душманро ба некӣу бадии мукофот { кунӣ }у мардум ки муҳташам шуд набояд ки дарахт бе бар бошад ва аз бузургӣ тавонгарӣ хоҳаду бас ,у касро аз ваии нафъ ва зарар набошад ; ки ҷуҳуд бошад ки вайро сад ҳазор динор бошад ва чун нафъу зарар ӯ ба мардум нарасад аз камтар каси ббошд ; пас манофеи хеш аз неъмату комрўо ӣӣ чунону мардумӣ аз мардумони бози мгир , ки дар хабараст аз пайғомбари мо , салавоти аллоҳу саломаи алайҳ : « хайри анноси ман инФъи аннос »у хизмати меҳтарӣ ки давлат ӯ ба ғоят расида бошад мҷўӣ , ки ба фурӯд омадан наздик бошаду гирди давлати пер шудаи магарад , ки агар чанд умр монда бошад охири мардумон ӯро марги наздик тар доранд аз ҷавонон ва низ кам перӣ буд ки рӯзгор бо вай вафо кунад ва агар хоҳӣ ки дар хизмати подшоҳи ҷовдони Бамоне чунон бош ки аббоси мари писари хеши Абдуллоҳро гуфт : бидон эй писар ки ин мард , яъне умри хитоби разии аллоҳи анҳу , турои пеши шуғл хеш карда сет ва аз ҳамаи халқи эътимод бар ту кардааст , акнӯн агар хоҳӣ ки душманони ту бар ту чира нашаванд панҷ хислати нигоҳи дор то эмин бошӣ : аввал бояд ки ҳаргиз аз ту дурӯғ нашунӯд . Дувуми пеш ӯ касро айби мҷўӣ . Сиўм бо ваии ҳеҷ хиёнат макун . Чаҳоруми фармон ӯро хилоф макун . Панҷуми роз ӯ бо ҳеҷ кас магӯӣ ки аз махлуқи брстӣу мақсӯди бад-ӣни панҷ чиз тавон ёфту дигар дар хизмат вале неъмати хеш тақсир макун ва агар тақсирӣ равад худро ба муқассирӣ ба вай намойу андари он тақсири худро нодони соз , то бидонад ки ту бадв қасдӣ накардае ва он тақсири хизмат аз ту ба нодонии шимурд , на ба беадабӣу нофармонӣ ; ки нодонӣ аз ту ба гуноҳ нагиранд ва беадабӣу нои фурмоне ба гуноҳ шимуранду пайваста ба хизмат машғӯл бош , беонк бифармоед ва ҳар чаҳ касе дигар хоҳад кардан бакӯш то ту кунӣ ва чунон бояд ки ҳар гоҳи турои бўиннд дар хидматии бўиннд аз он хешу модом бар даргоҳ ҳозир бош , чунонк ҳар кро талаб кунад туро бинад , зеро ҳиммат мулӯк инаст ки пайваста дар озмоиш кеҳтарон бошанд , чун як бор ва ду бор ва даҳ бори туро талаб кунад ҳар борӣ дар хидматӣ ёбаду муқӣм бар даргоҳ хеш бинад ва дар корҳои бузург бар ту эътимод кунад , {и чунонкии қамарӣ гургоне гуяд , байт :

Ва то ранҷи кеҳтарӣ бар худ нанаҳй ба осоиш меҳтарӣ нарисӣ , набинӣ ки то барги нил пӯшида нагардад нил нашаваду ҳақи ҷли ҷалолаи меҳтари оламро чунон офарид ки ҳамаи олам ба хизмати бандагӣ ӯ муҳтоҷ буданд ва худро ба ҳисоб ба подшоҳ намой , агар баъд аз он сухани маҳсудии пеши вай гӯйӣ нашунӯд ва аз ҷумлаи ҳасади шимурд , агар чаҳ рост буд ва ҳамеша аз хашми подшоҳ тарсон бош , ки ду чизро ҳаргиз хор нишоед доштан : аввали хашми подшоҳ , дувуми панди ҳукамо ; ҳар ки ин ду чизро хор дорад хор гардад . Ночора инаст шурӯти ҳошити подшоҳон , пас агар чунон буд ки ту азин дараҷа бигузарӣу пойгоҳии бузургтар ёбӣ ва ба надимии подшоҳи уфтӣ бояд ки турои шарти надимии подшоҳ ба тамомати маълум шуда бошаду шарти хизмати надимии инҳост ки гуфта омадау биллоҳи алтўФиқ .