Бидон эй писар ки агар подшоҳии туро надимӣ диҳад , агар олати мнодмти подшоҳи надории мпазир , ки ҳар ки надимии подшоҳ { кунад } чанд хислат дар вай бибояд , чунонкӣ агар маҷлиси худовандро аз ҷулуси вай зинатӣ набошад борӣ шинӣ набӯд : аввал бояд ки ҳар панҷ ҳавос ба фармон ӯ бошаду дигар бояд ки лақое дорад ки мардумонро аз дидор ӯ кроҳитӣ набошад , то ин вале неъмат аз дидор ӯ малул набошад , сиўм бояд ки дабирии бидонад , тозӣу порсӣ , то агар дар хилвати ин маликро ҳоҷат уфтад ба чизеи хондану навиштану дабир ҳозир набошад ин подшоҳи турои номае хондан фармоед ё нбштн ; оҷиз наМонӣ , чаҳорум бояд ки агар надим шоир набошаду баду нек шеър надонад назм бар вай пӯшида намонаду ашъори тозӣу порсӣ ёд дорад , то агар ин худовандро гоҳу бегоҳ ба байтӣ ҳоҷат уфтад шоириро талаб набояд кардан , ё худ бигӯед ё ривоят кунад аз касе , ҳамчунин аз тибу нуҷум бояд ки бидонад , то агар азин саноатҳо суханӣ равад ё бад-ӣни боб ҳоҷат уфтад омадани табиб ё мунаҷҷим ҳоҷат набошад ; ту онч доне бигӯӣ то шарти мнодмт биҷой оварда бошӣ , то ин подшоҳро бар ту эътимод уфтад ва ба хизмати ту роғиб тар шавад ва низ бояд киу дигар бояд ки дар млоҳии надимро дастӣ буду чизеи бидонад задан , то агар подшоҳро хилватӣ буд ки мутрибро ҷой набошад бдончи донеи вақт ӯро хуши дорӣ , то ӯро бидон сабаб бар ту велъӣ дигар бошад ва низ мҳокӣ бошӣ ва бисёр ҳикоёти мазҳакау мсктаҳи ёди дорӣу наводири ҳоءи бадеъ , ки надим бе ҳикояти наво дар нотамом буд ва низ бояд ки нараду шатранҷ бохтани бадоне , на чунонк мқомр бошӣ , ки ҳар гоҳ ки ба табъ мқомр бошӣ надимиро нишое ва низ бо ин ҳама ки гуфтам қуръон бояд ки ёди дорӣ ва аз тафсири чизеи бадоне ва аз фиқҳи чизеи хабари дорӣу ахбори расӯли алайҳи ассаломи бадоне ва аз илми шариъат ва аз ҳар чизе бехабар набошӣ , то агар дар маҷлиси подшоҳи азин маънӣ суханӣ равад ҷавоби бадоне додан ва ба талаби қозӣ ва фақиҳ набояд шудан ва низ бояд ки сайри алмулук бисёр хонда бошӣу ёди гирифта ва худ ба нафаси хеши хислатҳои мулӯки гузашта май гӯйӣ , то дар дили подшоҳ кор мекунаду бандагони ҳақи таъолиро дар он нафъӣ ва тафарруҷӣ мебошад ва бояд ки дар ту ҳам ҷад бошад ва ҳам ҳазл ; аммо бояд ки вақти истеъмоли бадоне ки кӣ бошад ва ба вақти ҷад ҳазл нагӯйӣ ва ба вақти ҳазл ҷад нагӯйӣ , ки ҳар илмӣ ки бадоне ва истеъмол ндонӣ , донистан ва нодонистан ҳар ду яке бошад ва бо ин ҳама ки гуфтам бояд ки дар ту фурӯаст ва рҷўлит бошад , ки мулӯк ҳамеша на ба ъушрат машғӯл бошанд ва чун вақте мардӣ бояд намӯдан бинмоеу турои тавонои он буд ки бо мардӣ ё ду мард бизанӣ , магару алъёзи биллоҳ дар хилватӣ ё дар миёни нишотӣ касе хиёнати андешади бад-ӣни подшоҳ ва аз ҷумлаи ҳаводиси ҳодиса Эй зояд ту ончи шарти мардӣу мардумӣ буд биҷои оре , ки он вале неъмат ба сабаби ту растгорӣ ёбад ва агар гузаштаи шӯии ҳақи худованду ҳақи неъмат ӯ гзордаҳ бошӣ ва ба номи неки рафта , ҳақи фарзандони ту бар он худованд воҷиб бошад ва агар барраии номи нек ва нон ёфта бошӣ то боқии умри хеш . Пас агар инки гуфтам дар ту мавҷӯд набошад бояд ки бештар азин бошад то надимии подшоҳро шоиста бошӣ , агар чунон буд ки аз надимии нон хӯрдану шароб хӯрдану ҳазли гуфтани доне аз пас надимӣ набӯд , тадбир надимӣ кун то он хизмат бар ту вабол нагардад ва низ то ту бошӣ ҳаргиз аз худованди хеш ғофил мабош ва дар маҷлиси подшоҳ дар бандагон ӯ мангар ва чун нбизи соқӣ ба ту диҳад дар рӯй ӯ мангару сар дар пеши дор ва чун нбиз хӯрдӣ қадаҳ ба соқии бози даҳ чунонк дар вай нанигарӣ , то худовандро аз ту дар дили чизе сӯрат набандаду хештани нигоҳи дор , то хиёнат науфтад .

Ҳикоят : шунӯдам ки қозии Абдулмалики ғФриро Маъмуни надимии хос худ дод , ки Абдулмалики нбизи хора буду бад-ӣни сабаб аз қазо маъзул шуд . Рӯзӣ дар маҷлис , ғуломии нбизи бад-ӣни қозӣ Абдулмалик дод , чун нбиз бастанд ба ғулом назар кард ва ба чашми бадв ишорат кард ва як чашмро лухтии фурӯи хўобонид . Маъмун нигоҳ кард бидид ; Абдулмалик донист ки Маъмуни он ишоратро бидид , ҳамчунон чашми ним гирифта ҳаме дошт . Маъмуни баъд аз соъатии қозии Абдулмаликро пурсед ба ъмдо ки : эй қозӣ , чашми туро чаҳ барисед ? Абдулмалик гуфт : « ҳеҷ намедонам , дарин соъат ба ҳам фароз омад . » баъд аз он то ваии зинда буд , дар сафар ва дар ҳзру халоу мулло ва дар хона ва дар маҷлис , ҳаргизи тамоми чашм боз накард то он тӯҳмат аз дил Маъмун бархесту надим бояд ки бад-ӣн кифоят бошад .