Бидон эй писар ки агар асФҳсолор бошӣ бо лашкару раият Муҳсин бош , ҳам аз ҷониби хеш никуӣ кун ва ҳам аз ҷониби худованди хеш ва аз баҳри раияти некуии хоҳ ва ҳамеша бо ҳайбат бошу тариқи лашкар шинохтан ва масоф кашӣдан сира бидон , рӯзӣ ки масофӣ уфтад бар майманау майсараи солоронро ҷанг омӯз ва дар ҷанги мардони озмудау ҷаҳон дида фиристу шуҷоътарин солориро бо нектарин қавмӣ дар ҷиноҳ лашкар боистон , ки пушти лашкари он қавм бошанд ки дар ҷиноҳ бошанд ; агар чаҳ заъиф хасмӣ бошад ӯро ба заъифии мангару дарбори он заъиф ҳамчунон эҳтиёт кун ки дар боб қавӣ кунӣ ва дар ҳарб далер мабош , ки аз далерии лашкарро бар боди диҳӣ ва низ чандон бад дил мабош , ки аз баддилии хеши лашкарро мунҳазими гирдоне ва аз ҷосус фиристодан тақсир макуну рӯзи масоф чун чашм бар лашкари хасми афканӣ ҳар ду гуруҳ рӯй ба рӯй як дигар ниҳанд ханда нок бош ва бо лашкари хеши ҳамеи гӯй ки : ки бошанд ва чаҳ асл доранд эшон ? ҳамин соъати дамор азишон бар орем ва ба як бори лашкар пеш мабару аломати аломату фавҷи фавҷи савор ҳаме фирист , як як солорро ва як як сарҳангро ном зад ҳаме кун ки : ё фалон ту бирав бо қавми хеш ва касеро ки ҳамлаи амирро бшоиди пеши хеш май дор ва ҳар ки ҷанг нек кунад ва касеро бияфканад ё маҷрӯҳ кунад , ё саворӣ бигирад , ё асбӣ биорад , ё сиррии биорду хидматӣ писандида кунад ӯро ба азъоФи он хизмат муроот кун , аз халъату зиёдати маош ва дар он вақт дар мол тасарруф макуну дун ҳиммат мабош , то ғарази ту ба ҳосил шавад ; чун ин бўиннди ҳамаи лашкарро орзӯии ҷанги хезад ва ҳеҷ кас дар ҷанг муқассир набошаду фатҳӣ ба мурод барояд ; агар мақсӯди ту барин ҷумла ҳосил шавад Фбҳо ва наамма ва ту шитоб задагӣ макун ва бар ҷой хеш бош ва ҳеҷ кӯшиш макун , ки чун ҷанг бо сФҳсолор афтод кори танг даромада бошад ; пас агар ҷанг бо ту уфтад саъб кӯшу ҳазимат дар дили мгиру маргро бакӯш , ки ҳар ки марги андар дил кард аз ҷой хеш натавон гусаст {у нигар то аз он асФҳсолорон набошӣ ки ъсҷдӣ гуяд , андари фатҳи хоразми султони Маҳмӯд , байт :

Ва чун зафар ёфтӣ аз пас ҳазиматӣ бисёр Марв , ки дар раҷъат бисёр хато ҳо уфтад ва натавон донист ки ҳол чун бошаду амири бузурги раҳмаи аллоҳи ҳаргизи пас ҳазиматӣ нарафтӣу касро нагузоштӣ рафтан , аз баҳри онки тариқи ҷанги кас ба азу надонистӣу султони Маҳмӯд низ он тариқ доштӣ ва гуфтӣ ки : мардуми мунҳазим чун дармонди ҷониро бузанд ва боистад ва чун раҷъат кард бо вай набояд кушед , то хато ӣӣ науфтад ва чун ба ҷанг рӯй ночора ба чашми сари роҳи дарун рафтан май бинӣ ҳамчунон дар ботин ба чашми дилу сари роҳи берун рафтан мебояд дид , магар ҳамчунон бошад ки ту хоҳӣу дигари ин як сухан фаромӯш макун , агар чаҳ ҷой дигар гуфтаам боз такрор мекунам : ба вақте ки масоф уфтад агар чаҳ ҷои ту танг бошад ба мисли пас аз ту ба як гоми ҷой фарох бошад зинҳор ки аз гоми боз пас нарӯй ки агар як бадасти бози пас рӯй дар ҳоли туро ҳазимат кунанд ; ҳамеша ҷаҳд он кун ки аз ҷои хеши пештар рӯйу ҳаргизи гомии бози пас Марв ва чунон бояд ки дар ҳамаи вақти лашкари ту ба ҷони сари ту савганд хуранд ва ту бо лашкари худ сахӣ бош , пас агар халъату слти тавфирӣ аз пеш натавон кардан ба нону нбизу сухани хуш тақсир макун , як луқмаи нон ва як қадаҳи нбиз белашкар хеш махӯр , ки онч нон кунад зару сим ва халъат накунаду лашкари хешро ҳамеша дили хуши дор , агар хоҳӣ то ҷон аз ту дареғ надоранд нони пора азишон дареғи мадор ; агар чаҳ ҳамаи корҳо ба тақдири эзади ҷли ҷалолаи боз бастааст ту ончи шарт тадбираст ҳаме кун бар тариқи савоб , ки ончӣ тақдираст худ мебошад . Пас агар худои таъолӣ бар ту раҳмат кунаду туро ба подшоҳии расонади шарти подшоҳии нигоҳи дор ва бар сират ҳамида бошу олӣ ҳиммат бошу саркаш .