Дерӣаст ки ҷон дар қафаси ҷисм асир аст

Давр аз ватани афтода дар ин малик ҳақир аст

То даст ки гирад дили афтодаи мо ро

Комрўз дар ин манзили вайрона фақир аст

Додеми дил аз даст ва дариғо ки надидем

Мерай ки ҳаме ном ваем нақш замир аст

Дорои ҷаҳони довари дайни Аҳмади мурсал

Он кӯи малики малики худованд қадир аст

ӯ ҷилваи гуҳи қудрати додар агар нест

Зарроти ҷаҳонро ба зўот аз чаҳ асир аст

эй он ки камӣни чокари дарбори саноят

Дар маҳкамаи ҳикмати додар мудӣр аст

Шуд қофилаи ҷавдату аҷроми кавокиб

Бар сатҳи фалаки нақши кафи пой бъир аст

Чун мазҳари авсофу камолоти хдоӣӣ

Дар куну макони зоти ту бе мисли ва назир аст

Ҷузи ҷилва ӣ рухсори ту дар кун ва макон нест

Ва он рости мубарҳан ки дар ӯ чашм басир аст

Гар рӯй мунират ба ҷаҳони ҷилва гар омад

Андар бар ӯ чеҳри мау меҳр чу қӣр аст

Шаънат бар аз онаст ки ҷбрили амин ро

Гӯям ба дабистони ту як Тифл сағир аст

Бо файзи саҳоби кафи ҷавдат ӣам имкон

Чун нек бидидам мисли баҳр ва ғадир аст

Сабз аз чаҳ буд мазраъи омоли хилоиқ

Сари панҷаи ҷавдат на агар абр мтир аст

Сатрӣаст самовоти зи девони саноят

Каши нуқтаи он сатри яке меҳр мунир аст

Бо мазраъи эҳсони ту на куштаи гардун

Мо нек бидидем ва кам аз қишр шъир аст

Аз роиҳаи халқи ту як нофа ҷинон аст

Вази ноираҳи қаҳри ту як шуъла съир аст

Дар ҷанби макин ҷадвалӣ аз лаҷаи ҷавдат

Дарёии азали ҳамчуи яке ҷӯй ҳақир аст

Бар қутб занад давр аз он гунбади даввор

Каши дасти ту ҳамвора шабу рӯз мудӣр аст

Дараки ту ба аФҳоми хилоиқ чаҳ дар ояд ?

Кӣ сабза барояд зи заминӣ ки кавир аст

Бар хоки сирояти сари таслим ниҳодан

Сад бора ба аз зинат дияем ва сарир аст

эй онкии мтоФи амли аҳли ҷаҳон ро

Даргоҳи атояти зи сағиру з кабӣр аст

Мо чанд туҳидаст дар ин шаҳр бимонем

Бо ҷӯади ту кандар ҳамаи малик шаҳир аст

Лухтии зи карами байн ба ман длшдаҳи комрўз

Ҷузи он ки гурезам ба паноҳат на гзир аст

Мадҳати натавонад ки ба анҷоми расонад

Афсар ки забонаши зи санои ту қсир аст

Аз куну макони брбўдши давҳаи мадҳат

Ағсону марои тоири андеша ҳақир аст