Дай омаду колои чамани барад ба яғмо
Яғмоеи даии гашти ҳамаи гулшану саҳро
Ҳар сабза ки даст чаман андӯхт ба солӣ
Бедоди хазони барад ба ғорат ба як ?има
Руъбӣ ки ниҳон дар дили ашҷори бад аз вай
Гардӣда кунунашон ҳаме аз чеҳраи ҳувайдо
Ин турфа ки даии номдаҳ , баҳмани зи пас вай
Шуд бо сипаҳяш аз паии имдоди муҳайё
Аз дабдабаи мавкиби вай , хайли баҳорӣ
Гаштанд ба як раҳ , ҳамаи осемау дрўо
Народ фалаки боз дар афканд ба шшдр
Баси муҳра чун сим , аз ин таҳтаи мино
Чун гавҳарёни абри зи сари панҷаи фурӯи рехт
Бар домани ин хоки басии гавҳари рхшо
Аз қатраи борон ки пазируфти тавотур
Нақшии ҳама бар хок шуд ин тӯдаи ғбро
Ваз фарт баравадат ки асар кард ба гетӣ
Наздик ба он гашт ки фосид шавад ашё
Баҳр аз асари баради чунон мунҷамид омад
Каз вай ба дили оби баромади ҳамаи хоро
ё неи кафи меъмори қазо аз дар санъат ,
Биниҳод бар ӯ қнтраҳ , аз сахраи смо
Чун кулбаи устоди саноати рухи гетӣ
Пари зибқ маҳлӯл шуду сими мусаффо
Гуфтӣ зи раҳи сўку азо , золи замона
Ифшоади ҳамеи мӯӣ чу кофур ба симо
Гетии магараши ранҷ кабид ҳаст ки аинсон ,
Ҷӯяд ҳаме аз қурси тбошири мудово
ё иллат савдост мар ӯро ки ба ҳар сол ,
Моҳии ду ба табаред кунад чораи савдо
Аз баси мутароким ба замини барфи гарони санг
Гӯйяш ки хоҳад ки бипошад зи ҳам аҷзо
Аз тирагии абр , ҳавои маъдани ангушт
Вази равшании барф , замини чашмаи Байзо
Он тирау тории ҳама чун гӯнаи зангӣ
Ва он равшану софии ҳама чун талъати ҳўро
Ин таъна занад ҳай , ба ки , бар толеъи маҷнӯн
Он сухра кунад ҳай , ба чаҳ , бар оризи Лайло
эй ростӣ аз абри марои бас аҷаб ояд
Кандар васати раҳи з чаҳ ӯро шудаи мأўо
Чун заврақи оканда , киастад ба ду лангар
Устода , нааш майл ба поин ва на боло
Аз ҷири сақилаш , мгро огаҳӣастӣ ,
Коидўн ба чунин таъбия кардааст тақозо
Аз ақди лисонӣ ки буд дар нафаси дай
Хезади сухан аз лаб ба ду сад заҳмату аизо
Оре аҷабӣ нест ки аз сардии ин фасл
Дар қофи бибандад ба даруни байзаи анқо
Зоҳид ки ба фирдавс набӯдаш сари тамкин
Ҳолеи гуҳ он шуд ба дӯзахи бунаади по
Муфтӣ ки зи бшнидни авзоъи ҷаҳаннам
Зин пеш фитодяш ду сад раъша бар аъзо
Имрӯз бар онаст ки то раҳли иқомат
Дар соҳати дӯзахи барад аз ҳадати сармо
Ман низ бигӯям ки худояш бидиҳад аҷр
Гар нафиканд ин заҳмати имрӯз ба фардо
Борӣ чаҳ даҳуми шарҳ ки аз омадани дай
Дар даҳр чаҳ воқеъ шуд ва аз даҳр чаҳ ?бурма
Дай нест ҳамоно ки балои дил халқӣ аст
Каз бимаши карони ҷустаи хилоиқ ба завоё
Моно , зи азал аз паии итлофи хилоиқ
Бо марг ба ҳам дода ҳамеи дасти мўохо
Икчнд аз ин пеш аз анбӯҳи раёҳин
Бади сатҳи замини сабзтар аз торами хзро
Бустони бадӣ аз нағмаи мурғони нўоснҷ
Пари замзамаи бори баду лаҳни нкисо
Ҳомӯни бадӣ аз хлхлаҳи сӯсану сӯрӣ
Пари ғолияи судау пари анбари Соро
Гулшани бадӣ аз ранги гулу шакли шақоӣқ
Чун хомаи Аржангӣ ва чун сафҳаи моно
Имрӯз чаҳ рух дода , надонам ки ба гетӣ
Он фар ва баҳо нест ки зини пеши бадӣ ҳо
Ёд оядам он аҳд ки бо хуби ҷавонон
Ҳар сӯи бчмидими паии сайру тамошо
Ёд оядам он рӯз ки бо турфаи ғизолон
Рафтем хиромони сӯй ҳар мартаъу мръӣ
Он рӯзгар аз лолаи чаман буд ақиқин ,
Имрӯзи ҳам аз жола дмн ҳаст гҳрзо
Он рӯз ба бустони ҳамаи гул будӣу сунбул
Имрӯз ба ҳомӯни ҳама хорастӣу хоро
Он рӯз , на ҷузи нағмаи мурғони бадии оҳанг
Имрӯз на ҷузи нолаи зоғон буд ово
Як чанд дигар бош ки то хусрави ардӣ ,
Лашкари бикашади бози сӯии гулшану саҳро
Бар бом бсотин бузанд навбати шоҳӣ
Ва овоз ҷаллодт фиканд дар ҳамаи ақсо
Якбораи кушояди паии тороҷи хазони даст
Кайфар кашад аз хасм ба бозуии тавоно
Тозад паии бадхоҳ , ба ҳар мأмну мкмн
Пуед ақаби хасм , ба ҳар маскану мأўо
Ронад ҳамаи ҷои хайл , чаҳ маъмур ва чаҳ вайрон
Тозад ҳамаи сӯи Рахш , чаҳ моҳўр ва чаҳ бидо
Тартиб диҳад ҷишӣ аз анвоъи раёҳин
Чолоку сабк , ҷумлаи ҳама аз паии ҳиҷо
Омода кунад мавкибӣ аз хайли баҳорӣ
Ҳар як ба гуҳи маърака , хўнризу Фтни зо
Бо он сипаҳи пели масоф аз паии ирғў
Чори асбаи барангезад , дар маъракаи ирғо
Бо лашкар душман кунад он гӯнаи набардӣ
Каз сад нагузорад як аз он қавми абрҷо
Бар ҷяш мухолиф диҳад он навъи шикастӣ
Каши иктн аз он варта саломат накушуд по
Зилзол дар андозад дар ҳастӣ душман
Влўоли бёғозд дар мураккаби аъдо
Ва онгоҳ ба бустон кунад авранги шаҳии насб
Зони сон ки шаҳони рости мари он сирату ёсо
Иклили хилофати бунаади боз ба торак
Мнҷўқи раёсати бФрозд ба сурайё
Бар мстбаҳи малик дигар бора нишинад
Монанди Сикандар ки абри маснади доро
Вони махзани ганҷӣ ки хазони барад ба ғорат
Бози орад ва бар қавм кунад базлу мўосо
ЗошкўФаҳ фиристад сӯй ҳар шаҳри хатибон
То хутба дар он шаҳр баномаш кунад иншо
Ваз сабза гуморд бар ҳар қавми расӯлон
То даъвати худро ба хилоиқ кунад илқо
Ирлиғ нагорд бар ҳар орифу омӣ
Маншур фиристад сӯй ҳар ҷоҳилу доно
Вази бод ба ҳар сӯии сафирони сабки пай
Созад пай омад шуд ҳар малики муҳайё
Он қадри зи сар панҷа фишонд дару гавҳар
Конбоштаҳ созад кафи мискину тавоно
Атфоли чаманро ҳама дар гӯши намояд
Чун назми ман овезае аз лؤлўии лоло
Ағсони шаҷарро ҳамаи перояи бибандад
Сар то ба қадами ҷумлаи зи астбрқу дебо
Бар ҳар як аз авроқ раёҳин бинагорад
Тавсифи баин омири дайни довари якто
Домоди паямбар вале қодири бичўн
Бен ъам Муҳамади алии олии аъло
эй ойӣнаи пок , ки яктоеи яздон
Гардӣда зи ойӣнаи рухсори ту пайдо
Кохи ту зи андешаи авҳоми муназзаҳ
Қадари ту зи олоиши идрок мубарро
Аз ҳар чаҳ ба каф ояд , шахси ту муҳаззаб
Ваз ҳар чаҳ ба васф ояд , зоти ту мзко
Бар дасти қазоу қадар , аз теғу синонат
Набӯд ба саропардаи ғайб эй шаҳи воло ,
Мари амри қазоро , надиҳади ҳеҷ тании тан ,
Мари ҳукми қадарро , накунад ҳеҷ каси имзо
Рӯзӣ ки зи ошиҳаҳи шбрнгу ғўи кӯс
Дар торами пирӯза гардун фитад ово
Нърнки ҳужаброн ва хурӯшидани гардон
Оғӯши фалакро кунад омўдаҳи зи ғавғо
Аз хӯни далерони дамад аз хоки биёбон
То дағдағаи ҳашар , ҳамеи лолаи ҳмро
Он рӯз шавад теғи ту бар ҳар ки шарари хез
Он рӯз шавад теғи ту бар ҳар ки шррзо
Бар хирманаш андозад он гӯнаи шарорӣ
Кофтад ба ҷаҳаннами таниш аз паҳнаи ҳиҷо
Хасми ту муаммоу синони ту шикофад
Дар паҳнаи новирд ба ҳар лаҳзаи муаммо
эй роди амӣрӣ , ки набошад ба қиёмат
Бими сқри онро ки буд бо ту тавалло
эй шоҳи фалаки қадар , ки дар шоирии ту ,
Ҳамвора ҳаме соядам иклил ба шуъаро
Умеди ман онаст ки дар дағдағаи ҳашар
Аз ман накунад лутфи ъмими ту тбро
Бар афсари дармонда , худоро ба тлтФ ,
Лухтии назарӣ , кӯаст фурӯи мондау дрўо
Гар халқи ҷаҳони рост , таманнои зи ту ҷинат
Мо аз ту надорем ба ғайр аз ту таманно
эй монда ба васфи ту забони қосиру абкм
эй гашта ба зоти ту хиради волау шайдо
Ҳаии ҳаии кӣми охири ман , он бандаи мискин
Каз ҷаври замони кӯии туро сохтаи мأўо
Моно хабарат ҳаст ки дар соҳати ин малик
Бар ман чаҳ ҷафо меравад аз кӣнаи аъдо
Инсоф дар ин аҳд ҳамоно буд эксир
ё фаҳм дар ин шаҳр буд қиссаи анқо
Хар муҳра надонад касе аз гавҳари рахшон
Қатарон нашносад касе аз анбари Соро
Умед ки инсоф туам дод сетанд
зи онон ки намоянди ҷафоҳо ба ман ъмдо
Ман модҳи оли алӣ ва шиъа ӯем
Наҳаросам аз андешаи хасмони Фтни зо
Доим ба баҳорон ки чаман аз гулу лола
Чун дида маҷнӯн шаваду гӯнаи Лайло
Хасмони туро чеҳра ба хунобаи мунаққаш
Ёрони туро хона чу хмхонаҳи мусаффо