Бинол эй хиттаи язду бибол эй соҳати Кирмон
Ки ҷонат аз бадан шуд давр ,у ворид бар танат шуд ҷон
зи файзи мақдами шаҳи гаштӣ эй Кирмон бе равнақ
Ба гетӣ то абади перояи бахши равзаи ризвон
зи дарди даврӣ шаҳ омадӣ эй язд бо зевар
Ба даврон дам бидам бар сокинонати кулбаи вайрон
Чу шаҳ омад ба Кирмон , аҳли Кирмони ҷафои дида
Чу берун омад аз язд , аҳли язд аз вафои хандон
Кунанд аз ин фараҳи ҷонро нисори икдгри хуррам
Диҳанд аз ин ?илами хӯни дарун аз дидаҳо ҷараён
Хушо Кирмон ки ғўс аъзам омад масканаш дар вай
Зиҳии аҳлаш ки диданд аз шарофати чеҳраи яздон
Ҷҳонбони фалаки маъбар , худованди малики чокар
Шаҳаншоҳи ҷаҳонпарвар хдиўи кишвари имон
Шҳогар нестӣ бар Меҳдии даҷоли каши нойиб ,
Чаҳ сон пас омадӣ Сафёнён дар хоки ғами пинҳон
Надории вар ба лаб бар дӯстонгар исавии мӯъҷиз
Надории вар ба каф бар душманонгар Мӯсавии събон
Чисони пас сохтӣ эҳёи ҷаҳониро зи файзи дам
Чисони пас сӯхтии ҷони аду аз ҳрқти нирон
Чу науммат бар забон ояд ба базми фирқаи кофар
Чу шахсат дар схт ояд ба разми қавм бо исён
Дар он лаҳза назираст он ба барқи хотФу хирман
Дар он лмҳаҳ шабиҳаст ин ба наҷми соқибу шайтон
Набошадгар вуҷӯдати моҳи базми миллату мазҳаб
Набошадгар зуҳӯрати офтоби кишвари имон
Бхўшди душмани дайн аз зуҳӯрат аз чаҳ чун шабнам
Бипошад мункири ҳақ аз вуҷӯдат аз чаҳ чун каттон
Баҳр сӯ бингарам аз душманон ояд ба малики дил
Баҳр ҷо бигузарам аз дӯстон ояд ба гӯши ҷон
Ки эй кош омадӣ моро ба гетии васл ӯ ҳосил
Ки эй кош омадӣ моро ба олами дардҳо дармон
Ҳамоно ҷинатаст имрӯз бар ёрони ҷон парвар
Ҳамоно дӯзахаст имрӯз бар аъдои дили бирён
Ки байнами ёваратро ҳар замон бо лаъли пари ханда
Ки байнами мункиратро ҳар нафас бо дидаи гирён
Шҳншоҳо агар қаҳрат набошад зулмати дӯзах
Худовандо агар меҳрат набошад чашмаи ҳайвон
зи қаҳрат аз чаҳ рӯи қалб аду шуд тор чун шабнам
зи меҳрат аз чаҳ раҳи диданди ёрони умри ҷовидон
Вуҷӯдат бар аду монандаи обаст бар нохуш
Зуҳӯрат бар муҳиб бошанда обаст бар аташон
Ҷаҳон аз савти мнҳўи сони пар аз ғавғои вошмро
Замон аз бонги мнкўсони пар аз овоз ё Усмон
Ҳаме гӯйанд фарёду амон аз қаҳри ҳафт ахтар
Ҳаме гӯйанд афсӯсу фиғон аз ҷаври чори арқон
Мудово кӣ шавад дарди дили ин қавми кин парвар
Ки май ҷӯянд аз шайтони даво , бар дард бе дармон
Ҳамеи созанди аҷалро ҳар замон бар хештани ҳозир
Ки аз хавфат даройанд аз либоси зиндагии урён
Ҳаме гӯйанд дар боли дҷоҷи нестӣ ҳар дам
Ниҳон май омадем эй кош дар ин фитна чун фаррухон
Буд ҳар шом то рӯй ҷаҳони тор аз зломи шаб
Шавад ҳар субҳ то хуршеди рахшон аз уфуқи тобон
Туро шоми муҳибони бод чун субҳи фараҳи равшан
Туро субҳи адуёни бод чун шоми ?илами Қатарон