эй паноҳ ҳар фақир ва ҳар асир

Ман зи по афтодаам дастам бигир

На ҳамин занҷири мо зулф ту шуд

Ҳар хамаши зиндони ҷони сад асир

Аз ду зулфати рӯзгорам чун шаб аст

Вази ду лаълати арғавонам чун зрир

Чун рахти моҳии надида токунӯн

Чашми олами байни моам чархи пер

Ҷустуҷӯии дили з зулфат ме кунам

Ман на танҳо , балки ҳар бурноу пер

Буд дар зулфи ту ва гум шуд дилам

Баъди умрии ҷстмш аз нӯки тир

Гар ба хокам бигузарӣ баъд аз ҳалок

Чун ним дар устихон уфтад нафир