Парвардаи ниҳон ба машку кофур

Дар шҳпри зоғи байзаи нур

Дорад маи нави аён ба ғабғаб

Кофур ба соткини булӯр

Моҳи ту ки шарм рӯй меҳр аст

Чашми бади офтоб аз ӯ давр

Моҳии туу меҳри карами шаби тоб

Меҳрии туу моҳи мурғи шаби кӯр

Шамшоди ту шарми қади тӯбо

Рухсори ту рашки гулшани ҳур

Бо он ки малулам мондам аз ғам

Ҷонам ба умед туаст масрур

Давр аз лабат эй бути шикарханд

Нӯшам шудаи ҳамчуи неши занбӯр