Он ки ҳайронем афзуди зи по то ба сараш

Шуд чу мӯи пайкарам аз ҳасрати мӯии камараш

Ошиқ аз лаъли лабаши як ду се бӯсӣ нагирифт

То нпрўрд ба лухти дилу хӯни ҷигараш

Тарсам аз ранҷи бимиради дилу афсӯси хурӣ

Дар ғами ишқ ҷудоӣ мапаснд ин қадараш

Мурдаи дил ҳеҷ надонад ғами ишқи гулу сарв

Ҳам магар зинда кунад нағмаи мурғи саҳараш

То гули гулшани мо , лола даврӣ афрӯхт

Сӯхти парвонаи сифати мурғи дилами болу париш

Ҳар ниҳолӣ самарӣ дораду сарви қади дӯст

Он ниҳолӣаст ки ошиқ фиканӣ шуд самараш

Дилами андари хами он зулфи ниҳони гашт ва кунун

Ҳаст умрӣ ки наомад на асар на хабараш