Мо ки аз саҳбои ҷоми ишқ ту мастем

Бар сари бозори ном ва нанг нишастем

То ту бибинӣу бози захми нави оре ,

Пораи дилро ниҳода бар каф дастем

Умр дигар кӯ , ки мо зи уқдаи он зулф ,

Риштаи умрӣ ки доштем гусастем

То накунад бози пораи ҳалқаи занҷир

Ин дили девонаро ба зулф ту бастем

То чаҳ кунад бахт ҳолиё , ки дар ин шаҳр

Ошиқу бадному ринд ва бода парастем

Дар ҳаваси ҷоми бодаи лаби хубон ,

Бе майу соқии хароб ва бе худ ва мастем